Vegetarisch - voor iedereen > Lekker gezond

Kwelling en principes

<< < (28/41) > >>

Sanja:
Hmm, er stond eerst op de website van de NVB dat (ik geloof) de Maaslander kaasburgers vegetarisch gestremd waren. Maar dat staat er nu niet meer op...

kimske:
ja dat klopt, die zijn lekker! maar geen kaassouflé, en er gaat niets boven een kaassouflé...
Ik moet niet zo zeiken, maar op dit moment, ook door rookkaas en goudkuipje, denk ik: wat doe ik mezelf aan  

oh oh oh wat zielig :clown:

Sam:
Als het niet gaat, dan gaat het niet hoor Kimske! Ik droomde op een gegeven moment gewoon van kaas toen ik het niet meer at. Sinds ik het van mezelf af en toe "mag" eten heb ik er veel minder moeite mee. Op een borrel eet ik ook gewoon mini-kaassouffleetjes. Als iedereen daar lekker staat te snacken met een biertje en ik ben veroordeeld tot een bakje pinda's dan wordt ik zo ongelofelijk chagerijnig... Ik heb me er maar bij neergelegd. Ik eet buiten de deur kaas, en thuis bijna altijd veganistisch. Als ik ontbijt is het veganistisch, ik lunch 6 van de 7 keer veganistisch en qua avondeten eet ik 5 van de 7 keer veganistisch ongeveer. Die drie keer per week kaas is voldoende om mij helemaal happy te houden :)

vlekje:

--- Citaat van: Annemieke op 02 januari 2004, 21:53:20 ---Er vanuit gaande dat dit forum ook psychische gezondheid kan omvatten, post ik dit maar hier.

Dit is dus een persoonlijke kwestie en ik hoop dat er meer mensen op het forum zijn die mijn 'verhaal' herkennen.
Zoals de meesten wel weten eet ik veganistisch. Ik heb hier een hele tijd geen enkel probleem mee gehad.

Ik heb al besloten ondanks het E-nummer gewoon wraps en bladerdeeg te eten, omdat dit simpelweg niet vervangbaar is. Dat verruimt mijn keuze in eten gewoon. Hier heb ik verder geen problemen mee.

Maar nu: kaas. De bedoeling van mijn verhaal is niet om te bediscussieren dat kaas onmisbaar is trouwens.
Nee, die behoefte aan kaas werd zo groot, dat ik vanavond besloten heb een biologische kaaspizza te eten. Zo, dat lucht op.

Ik vond het dus niet normaal dat ik deze week al een aantal maal zo'n enorme behoefte had aan kaas dat ik er gewoon een intern 'gevecht' om voer. Maar ik had dan ook nergens anders trek in. Tofustukjes die ik normaal heel lekker vind, klonken echt verschrikkelijk.

Euhm, sorry voor het warverhaal, maar ik hoop dat mensen dit herkennen. Niet per se kaas, kan ook vlees, vis, een eitje etc. zijn. Ik bedoel dus niet alleen het missen, maar het zo ermee bezig zijn dat je jezelf echt voor de keuze stelt: eet ik het nu of kwel ik mezelf verder?

Pfff. Zo.




--- Einde van citaat ---
:OGoed hoor Annemieke doe ik ook af en toe, even niet vegan zijn. Maar helaas zijn mijn allergieën de 'afstraffers'. "Zondïg" lekker verder af en toe. Vega groet van Vlekje.

kimske:
Heel herkenbaar Annemieke!

Ik droom gewoon van rookkaas nu.... en van goudkuipje.

Punt is wel dat ik op het moment dat ik dat koop, mezelf een schuldgevoel aanpraat: er is een lammetje voor afgeslacht, en JIJ eet dat op. Wat nou vegetariër, je bent een egoist... Interne strijd dus. Maar aan de andere kant: juist de vega's mogen soms wel eens wat eten wat niet helemaal vega is, moet je zien wat je allemaal al doet...

Maar toch, die innerlijke strijd bij de supermarkt...

Navigatie

[0] Berichtenindex

[#] Volgende pagina

[*] Vorige pagina