Vegetarisch - voor iedereen > Dieren, natuur & milieu

Publieke demonstraties of kleinschalige positiviteit?

<< < (6/16) > >>

Annemieke:

--- Citaat van: Dr@@kje op 12 november 2005, 23:40:12 ---Alleen geld geven en roepen dat je iets steunt is toch wel zwakjes vind ik.. als er nou van die 700.000-1.200.000 vegetariers eens gewoon tig mee doen met een actie.. dan zou dat pas echt iets laten zien.

--- Einde van citaat ---

Kijk, als jij al die mensen bij elkaar krijgt, dan kom ik ook.  :P

Maar dan geen 'vlees is moord' schreeuwen he... of een grote gathering met megalekker eten.

Draek:
Uh... geen vlees is moord :( nou zeg.. wat moet je dan roepen? :P

Overigens lijkt het me wel leuk om vegan oliebollen enzo te bakken en deze te gaan uitdelen ergens ter promotie van veganisme enzo :)

J@n:

--- Citaat van: Dr@@kje op 13 november 2005, 11:46:50 ---Nou jij doet ook heel wat eigenlijk hoor. Je hebt deze vegetarische site, waar je op jou manier toch helpt met promoten van vegetarisme. Is denk ook wel iets doen hoor..
--- Einde van citaat ---

Maar dat zeg ik net: daar doe ik het helemaal niet voor. Als promotie mijn doel was, zou ik allang teleurgesteld hebben afgehaakt. Het klinkt misschien schokkend, maar Vegatopia is helemaal niet bedoeld voor het terugdringen van de vleesconsumptie of het promoten van vegetarisch eten.
 

--- Citaat ---Ik moet de wereld gewoon veranderen.. van deze wereld word ik namelijk niet zo gelukkig. En wat moet je anders doen? Zitten wachten totdat het leven voorbij is en je doodongelukkig leven achter de rug hebt gehad (en dan wellicht reincarneren op diezelfde wereld)?

--- Einde van citaat ---

Wat je anders moet doen? Ik ga hier nu gewoon als een paternalistische ouwe zak wat van zeggen: opgroeien, ouder worden en je eigen rotzooi opruimen. Je maakt jezelf ongelukkig door de wereld te willen veranderen. De wereld laat zich namelijk niet veranderen, zeker niet binnen een mensenleven. Als je een andere wereld als hoogste doel hebt, zul je voortdurend teleurgesteld worden omdat het doel geen stap dichterbij lijkt te komen. Ja, soms ga je een stapje vooruit, zo lijkt het, soms zelfs twee. En dan een jaar later moet je weer twee stappen terug.

Wat je volgens mij moet leren in het leven, is dat je gaat voor een tien, maar dat je moet accepteren dat een zesminnetje vaak het hoogst haalbare is. Dan is het zesminnetje je tien. Het leven draait om accepteren. Accepteren van de wereld en accepteren van jezelf met alle onvolkomenheden en tekortkomingen die je hebt.

Sæna:

--- Citaat van: Dr@@kje op 12 november 2005, 23:40:12 ---Dat ligt aan je invalshoek als vegetarier. Ik vind dat als je het doet voor de dieren dat je wel wat meer moet/zou kunnen doen. Met alleen vegetarier zijn bereik je niets... alsof vegetarier zijn het enigste is dat je kan doen. Nu zullen de meeste wel een of ander dierenorganisatie sponsoren.. maar ik mis toch wel meer actiegevoel..  dat je echt ergens gaat staan om handtekeningen te verzamelen, etc. Het hoeft echt niet perse schreeuwen ofzo te zijn oid.. maar wel iets actiever.. Alleen geld geven en roepen dat je iets steunt is toch wel zwakjes vind ik.. als er nou van die 700.000-1.200.000 vegetariers eens gewoon tig mee doen met een actie.. dan zou dat pas echt iets laten zien.
--- Einde van citaat ---
Dat ben ik niet met je eens. Ik ben ervan overtuigd dat je uiteindelijk meer bereikt met goed voorbeeldgedrag. Dat anderen dit zien en zelf, van binnenuit, uit eigen overtuiging ervoor kiezen dit te volgen. Het stuit me gewoon tegen de borst anderen te vertellen wat beter voor hen, voor allemaal, voor de gehele wereld, is. Om diezelfde reden word ik opstandig als ik Jehova's tegenkom, als ik verhalen over zendingsmissies hoor, als ik lees hoe de natives uit hun levensstijl werden gepraat. Wat ik echter niet zal nalaten, is negatieve berichtgeving over dierziekten ten gevolge van de bio-industrie, hormoneninjecties en overdoses antibiotica een beetje verder naar voren te schuiven, extra onder de aandacht te duwen als er toch al over gepraat wordt. Een discussie ga ik niet uit de weg. Maar dat alles op een niet-reactieve, ingetogen manier; niet omdat ik zo'n bescheiden persoontje ben maar omdat de ervaring heeft geleerd dat het meeste rendement bewerkstellingd wordt als je iets rustig brengt. Schreeuwers worden het minst gehoord. Dat vind ik nog het onbegrijpelijkst van agressieve acties. Ogenschijnlijk laten die het snelst resultaat zien, maar voor welke termijn? Uiteindelijk schieten ze hun doel voorbij, omdat er geen sympathie voor de goede zaak door ontstaat.
Mijn overtuiging is dat zulke mentaliteitskwesties een lange adem vergen en dat je in deze niet op de korte termijn moet denken, maar verder dan je eigen gezichtspunt en soms verder dan je eigen korte leventje.

Draek:

--- Citaat van: J@n op 13 november 2005, 13:49:55 ---Wat je anders moet doen? Ik ga hier nu gewoon als een paternalistische ouwe zak wat van zeggen: opgroeien, ouder worden en je eigen rotzooi opruimen. Je maakt jezelf ongelukkig door de wereld te willen veranderen. De wereld laat zich namelijk niet veranderen, zeker niet binnen een mensenleven. Als je een andere wereld als hoogste doel hebt, zul je voortdurend teleurgesteld worden omdat het doel geen stap dichterbij lijkt te komen. Ja, soms ga je een stapje vooruit, zo lijkt het, soms zelfs twee. En dan een jaar later moet je weer twee stappen terug.

Wat je volgens mij moet leren in het leven, is dat je gaat voor een tien, maar dat je moet accepteren dat een zesminnetje vaak het hoogst haalbare is. Dan is het zesminnetje je tien. Het leven draait om accepteren. Accepteren van de wereld en accepteren van jezelf met alle onvolkomenheden en tekortkomingen die je hebt.
--- Einde van citaat ---

Kortom zeg je.. dat ik maar verder het standaard leven moet doen en dan maar lekker oud worden, baantje zoeken, vrouwtje, kinderen, wat werken .. beetje vakantie hier en daar.. en dan sterven.. waarbij ik op mijn sterf bed kan zeggen.. kijk eens... mijn leven was toch zo geweldig...  :-\
Dat is gewoon het leven zoals iedereen anders ook heeft.. alleen allemaal wat andere vormen hier en daar.. maar het komt meer op hetzelfde uit. Deze wereld.. dat leven.. wil ik niet. En al kost het me hele leven.. ik wil wel op het sterfbed uiteindelijk gewoon kunnen zeggen dat ik het op zijn minst geprobeerd heb om de wereld te veranderen..
Aan accepteren heb je niets aan.. waarom is men vegetarier dan of veganist? Accepteer dan dat men vlees eet, dieren dood etc.. nee.. het is toch iets wat je niet goed vind voelen.. waarom dan niet echt iets doen om dingen te veranderen. 1 stap is altijd nog iets dan niets.. en je probeert het dan tenminste.

Ja het gaat niet snel dat wereld veranderen.. en ik ga ook geen illusies maken dat het dit leven lukt.. maar iets anders kan ik niet.. ik kan niet gewoon zo leven .. dat ik verder niets doe behalve wat dieetkeuzes enzo.. dan kan ik beter meteen uit het leven stappen..

Navigatie

[0] Berichtenindex

[#] Volgende pagina

[*] Vorige pagina