Vegetarisch - voor iedereen > Lekker gezond

Bloeddonor & vegetariër

<< < (2/99) > >>

bloempjuh:
Ijzer en bloeddruk worden elke keer gemeten (is mij verteld) en ik moet dinsdag alleen even 10 cc bloed afgeven en met een arts babbelen. Maar zou 't erg vinden als ik een te laag ijzergehalte heb door mijn eetpatroon, want wil wel echt graag bloed geven.

Ik kijk op tegen dinsdag, maar als ik dat eenmaal heb gehad vind ik het niet zo erg meer denk ik.

Eelco:
Toen ik nog plasma gaf (ik mag niet meer vanwege bepaalde vooroordelen en voorzorgsmaatregelen), had ik steevast een ijzergehalte tussen de 10 en 11, één keer zelfs >11.5. Het gevolg van een 'dieet' van ijzerrijke groenten, en daarnaast dus veel vitamine C - dat de opname van ijzer bevordert.

Ook in Nederland word je uitgebreid gecontroleerd voordat je bloed mag geven: bloeddruk, pols, ijzergehalte, soms ook gewicht. En daarnaast dus een vragenlijst: dokter- en tandartsbezoek, ziektes, drugs, seks, rock 'n roll, of je de laatste keer ook van je stokje bent gegaan, dat soort dingen.

En bij de eerste keer bloedafname houden ze je extra goed in de gaten, hoor  ;).

Eelco:

--- Citaat van: bloempjuh op 01 juli 2007, 15:14:19 ---Ik kijk op tegen dinsdag, maar als ik dat eenmaal heb gehad vind ik het niet zo erg meer denk ik.

--- Einde van citaat ---
Motivatie voor mij om bloed te geven was het feit dat mijn moeder na mijn geboorte liters bloed in haar lichaam gepompt heeft gekregen. Niet dat ik vond dat ik wat 'terug moest betalen', maar je wordt zo wel bewust van het belang.

En de eerste keer vond ik doodeng, dat gedoe met naalden en zo. Ik had vanaf mijn zesde last van een prikfobie (gevolg van een zuster die de avond voor een operatie onverwacht een injectie met dikke naald in mijn bil gaf 'om rustig te kunnen slapen' - het tegendeel was het geval). Die prikfobie was ik na de eerste keer te boven  ;).

Ligfietsertje:
Het gaat er in België blijkbaar wel heel anders aan toe dan in Nederland.

In België dient er niet op voorhand naar een keuring.  Men biedt zich spontaan aan (voor plasma al dan niet op afspraak, maar dat is eigenlijk niet nodig) en moet een vragenlijst invullen.  Daarna wordt die vragenlijst overlopen bij een dokter die tevens de bloeddruk en hartslag manueel meet en je gewicht even nagaat en tevens - aan de hand van je gewicht en voorgaande bloedgiften - bepaald hoeveel bloed je mag geven.

Daarna mag je ineens bloed (of plasma) geven.  Bij de start van de bloedgift worden er verschillende bloedstalen afgetapt die gebruikt worden voor nader onderzoek.  Er wordt dus niet apart geprikt (waarom zou men ook?).  Als uit de onderzoeken van die bloedstalen problemen blijken dan wordt het gegeven bloed vernietigd en wordt men hiervan op de hoogte gebracht middels een brief.
Tevens komen er diverse gegevens (aantal witte en rode bloedcellen, ik vermoed ook het ijzergehalte, ...) de volgende bloedgift automatisch op het invulformulier staan dat de arts dus te zien krijgt.  Deze kan dan ook controleren of er geen (negatieve) evolutie zit in bepaalde waarden.

Ligfietsertje:
Ik geef toe dat er bij mij ook minder altruïstische redenen spelen bij het geven van bloed.

Vele ambtenaren maar ook sommige andere werknemers (zoals de werknemers bij het havenbedrijf van Antwerpen) krijgen een dag verlof volgend op de avond dat men bloed is gaan geven.  Dat brengt me dus 4 vrije dagen per jaar op.  Daarvoor ging ik geen bloed geven, niet omdat ik het anders absoluut niet zou doen, maar het kost me (met verplaatsing en zo bij) als snel 2 uur tijd, tijd die ik vaak gewoon niet nam.  Dat dagje extra verlof is dus wel een extra motivatie.  Als dat zou teruggebracht worden tot  de tijd dat het bloed geven duurt zou ik nog steeds bloed geven.
Waarschijnlijk zou ik nu zelf blijven verder bloed geven als deze regel volledig werd afgeschaft, maar ik vind het wel een goede stimulerende maatregel.  (Naast de spaarbonnetjes die men krijgt en waarmee men kan sparen voor cadeautjes  ;) )

Navigatie

[0] Berichtenindex

[#] Volgende pagina

[*] Vorige pagina