Vegetarisch - voor iedereen > Dieren, natuur & milieu

Bewustzijn, mijn verhaal

(1/5) > >>

Qwerty:
Ik kon niet slapen en moest dit echt even kwijt.
Ik hoop dat niemand me dit enorm lange verhaal kwalijk neemt, maar dit moet me echt van het hart...

Hoe ik vegetariër werd;
Ik zelf was tot voor kort ook een vegetariër en was dat al vanaf mijn jonge jaren. ( Ik weet het niet precies meer, maar denk ongeveer vanaf mijn zesde). In eerste instantie was ik niet echt een bewuste vegetariër. Mijn zus en ik hadden iets op tv gezien over vegetarisme. Ikzelf snapte er volgens mij niet zoveel van, in ieder geval legde ik geen link naar het eten op mijn eigen bord. Mijn zus gaf echter een poosje later aan vegetariër te willen worden. En ik wou wel met haar meedoen, maar waarom dacht ik niet echt bij na. Al snel begon ik te beseffen dat het een keuze was die paste bij mijn liefde voor dieren. Ik denk dat als mijn zus geen vegetariër was geworden ik uit mezelf een aantal jaren later de keuze wel had gemaakt.

Toen ik voor het eerst hoorde over veganisten vond ik dat maar raar. Ik snapte het niet zo goed. Ik vond het nogal extreem, maar bedacht me tegelijkertijd dat omnivoren zo ook over vegetariërs denken, dus probeerde ik niet te snel te oordelen.

Veganisme leek me wel iets wat ik nooit zou kunnen. Hoe kun je leven zonder een lekker  eitje of pudding, pap, kaas enz? Dan zou je leven toch wel saai zijn en wat te denken van voedingsstoffen enz.

Natuurlijk had ik wel gehoord over legbatterij-eieren. Wij kochten thuis altijd scharreleieren. Als ik eens bij mijn oma was en ik daar van die witte batterij-eieren at (ja toen kon je ze nog kopen) vond ik ze niet lekker smaken. Ook omdat ik wist van het leed dat er achter zat.
Ik besefte wel dat scharreleieren ook niet perfect waren, maar het was toch in ieder geval een verbetering.

Over melk, wol en dergelijke dacht ik niet eens echt na. Je ziet koeien en schapen vaak buitenlopen in de wei en dat geeft je toch een gevoel dat ze het goed hebben.
Leren schoenen probeerde ik zoveel mogelijk te vermijden en ik vond het altijd jammer als mijn moeder weer een leren bank had gekocht, maar gelukkig waren het tweedehands banken dat scheelde al weer.

---------------------------------------------------------------------

Qwerty:
Mijn gezondheid;
Toen ik naar de middelbare school ging begon ik steeds meer last te krijgen van mijn gezondheid. Het leek wel of ik bijna altijd verkouden was. En ik kreeg minstens eens in de twee weken last van mijn oren, een probleem waar ik eerder nooit last van had gehad. Na een paar doktersbezoeken en kno-bezoeken is er een allergietest gedaan; ik had zware huisstofmijt-allergie. De medicijnen werkten wel tegen de kriebel in mijn neus en het verkouden gevoel, maar de oorpijn bleef en het was bijna onmogelijk om iets te doen als ik er last van had, de pijn trok door mijn hele hoofd. Plat liggen en rustig aan doen hielp nog een beetje. Dit zorgde ervoor dat ik veel lessen op school miste. Gelukkig haalde ik goede cijfers en neem ik dingen snel op, maar toch heeft het me een schooljaar gekost.

Mijn moeder had altijd al last gehad van wat zij noemde een soort hypo’s. Na een poosje niets gegeten te hebben werd ze vaak heel slap en trillerig. En na maaltijden werd ze meestal erg slaperig. Na een zoektocht op internet (dokter google) bedacht ze dat ze misschien wel hypoglycemie had.

Ik zelf herkende me daar ook wel in. Ik werd vaak ziek na feestjes (veel zoet eten en drinken) en kon ook erg moe worden na bepaald eten. Toen ik erover begon na te denken besefte ik me dat ik na bepaald eten zelfs meer last begon te krijgen van mijn oren.

Ik begon langzaam mijn suikerinname te verminderen, in ieder geval voegde ik geen suiker meer toe aan producten . Tot ik bijvoorbeeld muesli zonder suiker al zoet genoeg vond door de rozijnen. Ik merkte dat de klachten al iets begonnen af te nemen. Toen ik eens twee lollies nam (twee kleine lollies kan toch geen kwaad?) en ik daarna bijna in slaap viel besefte ik dat ik echt niet goed tegen suiker kon en verminderde ik het suiker in mijn eten nog meer.
Ik had ook af en toe wel een beetje last van buikpijn en andere klachten. Toen ik een vragenlijst invulde over candida bleek dat de kans groot was dat ik dat had, oorpijn was ook een van de symptomen.

Ik ben toen naar een mesoloog geweest. Zij had me ‘doorgemeten’ en vertelde mij dat ik inderdaad candida had. Ze mat ook dat er inderdaad problemen aan mijn oren waren, maar daar had ze niet echt een oplossing voor, ze was vooral gespecialiseerd in voeding.
Ze raadde me een aantal vitamines aan en ook een speciaal dieet, zuurdesembrood, absoluut geen suiker en geen fruit. (maar dan wel extra groentes). Ze zei trouwens ook dat ze wel respect had voor vegetariërs en dat ze het zelf ook wel wou, maar dat je vlees toch wel nodig had en vooral vis. Anders zou je bijvoorbeeld verzakken als je kinderen kreeg. (Nou ben ik toch niet echt van plan om kinderen te nemen of in ieder geval te adopteren dus daar was ik niet echt bang voor)

Ik vertelde haar dat ik lijnzaad en omega-olie nam voor de vetten. Ze accepteerde dat wel maar vond toch dat vis wel beter was.

Ze raadde me verder onder andere een aantal vitamines, chlorella en OPC aan.
Het was toen bijna december en ik moest het dieet een half jaar volhouden. Ik vond het wel een beetje jammer, geen pepernoten en kerststol dus. Maar aangezien ik toch al amper suiker gebruikte was het toch wel makkelijk over te schakelen.

Ik gebruikte op dat moment ook alleen nog maar geitenyoghurt en karnemelk (het zou gezonder zijn dan gewone melk en de lactose is omgezet), sojamelk om te koken en wel gewone kaas ( lactose zou ook zijn omgezet).
Ik merkte een verbetering in mijn gezondheid, minder buikpijn, oorpijn en andere klachten. Maar zoals altijd was het niet genoeg, er bleven nog genoeg dagen over dat ik last had van oorpijn.

Wel besefte ik dat suiker een zeer grote invloed had op mijn gezondheid en ik nam me voor om nooit meer suiker te gebruiken zelfs al zou het half jaar voorbij zijn (wel weer fruit natuurlijk)

Toen ik na een omelet voor de zoveelste keer weer eens misselijk werd nam ik me voor om maar geen ei meer te nemen, ook al bleek uit de allergie testen niet dat ik allergisch was. Kennelijk kon ik er gewoon niet zo goed tegen.

Ik begon ook te merken dat ik veel slijm in mijn keel kreeg als ik geitenyoghurt of karnemelk had genomen. Toen ik vernam van internet dat melkproducten niet bepaald een gunstig effect hebben op oorpijn besloot ik als experiment eens een paar weken zonder te doen.
Vanaf die tijd heb ik nog maar heel zelden oorpijn gehad, alleen met douchen moet ik oppassen met het water in mijn oren. Soms als ik veel te laat ga slapen krijg ik ook last van mijn oren en hoofd, maar eigenlijk vind ik dat juist wel een goede waarschuwing.

Ik besloot dat ik mijn gezondheid belangrijk vond voor mijn geluk dan het eten van de producten waar ik niet goed tegen kon. En ik kan ook niet zeggen dat ik bepaalde dingen echt mis. Ik krijg geen trek als bijvoorbeeld ik kaas, chocolade snoep of een gekookt ei zie, hoe raar dat voor sommige mensen (bijvoorbeeld mijn familie) misschien ook wel mag lijken.
Ik werd creatiever met koken en aangezien mijn voeding nu bijna veganistisch was besloot ik te zoeken naar veganistische gerechten.
-------------------------------------------------------------------------

Qwerty:
Hoe ik veganistisch werd
Toen is er een wereld voor me open gegaan. Door sites en andere bronnen over veganisme ben ik me pas gaan beseffen hoe blind ik eigenlijk al die tijd als vegetariër ben geweest.

Ik heb gelezen over biologische legkippen die na 9 maanden al geslacht worden omdat ze niet genoeg meer leggen. Terwijl kippen wel minstens tien keer zo oud kunnen worden. (Dit heb ik uit een artikel waarin de biologische boerin zelf zei dat ze dat wel jammer vond, maar het moest nou eenmaal betaalbaar blijven voor de consument.)

Ik heb met tranen in mijn ogen gelezen (en beelden gezien) van de 1 dag oude kuikentjes die over de lopende band gaan en gesorteerd worden op geslacht waarna de mannetjes op vreselijke wijze geslacht worden (vergast, verhakkelt), want die zijn niet bruikbaar om eieren te leggen. ( Ook bij biologische bedrijven gebeurt dit)

Ik las over kalfjes die vlak na de geboorte bij de moeder weggehaald worden. (bij biologische melkbedrijven soms na 1 week, maar dat maakt het niet minder tragisch). De jonge koetjes worden later ook weer letterlijk en figuurlijk uitgemolken om na een kwart van hun natuurlijke levensspan al geslacht te worden omdat de melkproductie toeneemt.
Ik las hoe ook hier de mannetjes niet nodig waren en na een halfjaar vetgemest te zijn al eindigen als hapje vlees.

Ik heb gelezen over wol dat slechts een bij product is van de schapenvlees-industrie en wat veelal uit Australie komt, waar het gebruikelijk is om hele stukken vlees uit hun achterwerk te snijden om zo te voorkomen dat ze last krijgen van maden (je zou denken dat ze zo juist maden waren). En weer zijn mannetjes overbodig.

Ik had er nooit echt over nagedacht dat het niet normaal is voor een kip om elke dag een ei te leggen, maar zo’n 12 eieren per jaar.
Ik had er nooit echt over nagedacht dat in de natuur schapen geen mensen nodig hebben om ze te scheren en koeien geen mensen om ze te melken en wat voor onnatuurlijke wrede situaties wij hebben gecreëerd.

Al die tijd dacht ik goed bezig te zijn en dieren te redden terwijl mijn eetgedrag nog net zo goed bijdroeg aan de dood van vele dieren. Ergens knaagde er natuurlijk wel wat, maar dat verdrong ik.

Ik heb toen besloten een veganist te worden (eigenlijk was ik dat al bijna ) en hoewel ik nooit kan zeggen dat ik 100% veganist ben (omdat dat gewoon helaas niet mogelijk is in deze maatschappij) Voel ik dat ik nu al een schoner geweten heb.





Het patroon heeft zich herhaald, ik stopte niet heel bewust met het eten van vlees en vis, het besef kwam pas later. Ik stopte niet heel bewust van het dierenleed met het eten van ei en melk, het besef kwam weer pas later.

Ik ben blij dat het toevallig zo gelopen is, waarschijnlijk was ik ooit wel een veganist geworden, maar de vraag is maar wanneer. Net als de omnivoor wil de vegetariër liever zijn of haar ogen sluiten voor het dierenleed dat wordt veroorzaakt omwille van het eten op zijn of haar bord.  Ik maakte me er schuldig aan en ik schaam me er nu voor en ben blij dat ik wijzer ben geworden dan dat.

Ik heb het gevoel dat ik veel meer in balans ben zowel mijn geest als mijn lichaam zijn nog nooit zo goed geweest. Ik moet wel een beetje opletten met wat ik eet, maar al met al is het absoluut geen onmogelijke opgave.

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Qwerty:
Andere mensen;
Eigenlijk ben ik een beetje bang voor de reacties van andere mensen. Ik heb het nog niet aan iemand verteld anders dan mijn familie en dat vond ik al lastig. Zij staan er niet echt negatief tegenover, maar positief is iets anders. Mijn ouders zijn omnivoren en ik ben hun dankbaar dat ze altijd rekening hebben gehouden met mijn eetwensen, maar ik moet me toch altijd inhouden als ik hun vlees zie eten.
 
Mijn oudste zus door wie ik vegetariër ben geworden nam het steeds ruimer met het begrip vegetarisme, eerst besloot ze gewone kaas te eten, omdat de biologische zo duur was. Toen ‘voelde’ ze dat haar lichaam ‘behoefte’ had aan vlees en begon ze vis te eten voor de goede vetten, en daarna begon ze weer vlees te eten. In het begin nog biologisch, maar nu eet ze ook gewoon de kiloknallers en junkfood. Ik zag hoe haar toch al ongezonde voedingstijl is veranderd in een zeer ongezonde voedingsstijl en hoe ze haar principes langzamerhand overboord zette. Ik ben bang dat ze door haar voedingstijl en andere slechte leefgewoontes een hartaanval of iets anders zal krijgen. (Ze heeft op het moment al een erg slechte gezondheid) Ik denk niet dat zij zicht voor kan stellen dat mensen ook zonder alle dierlijke producten kunnen

Mijn jongere zusjes zijn vegetariërs en kunnen mijn beslissing niet echt begrijpen. Ik wil ze graag vertellen over het verborgen dierenleed in hun eten en heb dat al bij mondjesmaat gedaan als ze raar reageerden op mijn veganisme, maar ik vraag me af of het echt zin heeft. Ze nemen het af en te al niet zo nauw met bepaalde dingen.

Ik hoor vaak veel negatieve dingen over vegetariërs en over veganisten al helemaal, zelfs vegetariërs zelf, die weten hoe het is om zo bevooroordeeld te worden hebben vaak hun mening al klaar ( ook hier heb ik mezelf helaas in mindere mate aan schuldig gemaakt al was het alleen maar in mijn gedachten en ik schaam me ook hiervoor )

Maar ik denk dat als mensen echt hun ogen openen voor wat er allemaal in deze industrieën gebeurt met dier en milieu ( en in minder directe mate ook mens) ze snappen dat de enige manier om dit een halt toe te roepen de stap naar veganisme is.

Ik verwacht niet dat mensen ineens zulke grote stappen zullen nemen, maar elke kleine stap is er al een.
Het begint allemaal met bewustzijn.

-------------------------------------------------------------------------------

p.s: Het is absoluut niet mijn bedoeling om iemand te kwetsen en ik hoop ook dat het niet zo opgevat wordt,
maar ik moet dit gewoon echt even kwijt.

LelleL:
Dit is jouw verhaal en het werkt voor jou, dat is toch niet kwetsend? Zeker niet op een vegetariers forum.
Of ik moet ergens overheen gelezen hebben, het zijn wel heel lange posts.

Ik ben iig vega en niet vegan maar voel me niet aangevallen.

Elders op het forum zijn er zat plekken om mee te discussieren over de effecten van een vegetarisch/ veganistisch dieet op je gezondheid en je omgeving, dus lees en discussieer lekker mee als je je ei kwijt moet.

Navigatie

[0] Berichtenindex

[#] Volgende pagina