Vegetarisch - voor iedereen > Dieren, natuur & milieu

De katten- en poezendraad

<< < (5/192) > >>

fem fatale:
Kai is net getrimd, de kattenkapster was helemaal weg van hem, ze vond hem heel knap en heel lief, dus nu ben ik een trotse kattenmamma. Hij vond haar ook erg leuk, en ging ook met haar knuffelen, maar ze kon wel duidelijk zien dat het een moederskindje was.

Maar de liesjes en okseltjes zijn nu kaal, en alle onderwol is eruit, dus de vacht valt nu veel mooier en als het goed is heeft hij de komende maanden alleen kwijlklitten. De bruine vlekken in zijn kraag (van het sabbelen) zijn nu ook weg.
En kamadvies gehad, ik mag best wat ruiger kammen aan hem.

koekje:
Mooi dat hij nu zonder klitten is. Welke trimmer ben je geweest en was het voor herhaling vatbaar?

fem fatale:
Bij die in Almere, en ja, ik denk het wel, vooral omdat hij het wel fijn vond en hij vind andere mensen niet zo snel lief. Zijn vacht valt nu ook veel mooier en zijn kleur komt mooier uit, dus dat is leuk (maar niet het belangrijkste). Zijn vacht lijkt nu een beetje op zijn kittenvachtje en dat was lekker weinig werk, dus als dat een tijdje zo blijft, zou dat wel fijn zijn, en dat zou ik wel een reden vinden om het te blijven doen.

Alleen loopt hij net de huiskamer in en Jet begint naar hem te grommen. Hij zal wel stinken ofzo.

koekje:
Groot kans dat hij anders ruikt, of eventueel naar iets wat er mogelijk in zn vacht is gesmeerd. Veel katten doen dat ook als de ander bij de dokter is geweest.

Ik denk (en hoop) dat je met 2-3x per jaar naar de trimmer wel toe kan. In de tussentijd zelf goed bijhouden en dan zal je een heel eind komen. Er zijn meer katten wiens vacht professioneel bijgehouden moeten worden en met langharige katten heb je daar nu ook eenmaal meer kans op.

karl:
Sommigen weten dat we een twee jaar geleden een lieve, wat verloren poes adopteerden die het niet meer zag zitten in haar huis door de komst van een hond. We geraakten gehecht aan haar. Helaas heeft mijn vrouw zopas vernomen dat ze een kattenallergie heeft, die ernstig is. (Overigens vertoon ik ook wel enkele symptomen, maar ben nog niet getest.)
We vrezen dat we met de dood in het hart een andere thuis moeten vinden voor het dier.
Ik zocht een beetje op Internet, maar echt doortastende remedies lijken er niet te bestaan. Er wordt gesproken over natuurgeneeskunde en andere inrichting van het huis, maar ik twijfel toch aan de kans op blijvend succes.
Als je poezen verhuist, denk ik dat het beter is hen ver van je woonst te laten adopteren omdat, aan het huis gehecht als ze zijn, gemakkelijk terugkeren?

Navigatie

[0] Berichtenindex

[#] Volgende pagina

[*] Vorige pagina