Vegetarisch - voor iedereen > Dieren, natuur & milieu

De geur van vlees

<< < (2/2)

Herbidoo:
Het water loopt me allerminst in de mond bij de geur van het klaarmaken van vlees, nee. Integendeel, ik probeer mijn adem in te houden en zo snel mogelijk weg te komen van zo'n plek.
Maar datzelfde (zelfs nog erger) heb ik ook met de geur van gebakken uien, waar de meeste vegetariers dan weer geen enkele moeite mee hebben.

In een slagerij kom ik ook niet graag, het is net alsof ik door mijn aanwezigheid en de weee geur van de dood erdoor besmet word.
Vroeger liep ik nog wel eens een islamitische slagerij binnen om olijven of wat groenten/avocado's te kopen, maar dat doe ik al een hele tijd nooit meer. Het personeel zit daar ook met de handen aan dat vlees, brrrrr...

meisbaer:
Als je spekjes lekker vindt ruiken, dan kan het ook de rookgeur zijn. Gerookte kaas of tofu is dan een leuke optie.

Mijn moeder kon tijdens haar zwangerschappen niet tegen de geur van rauw vlees, dus mijn vader moest naar de slager en het thuis bakken. Met gaar vlees had ze dan geen moeite meer  :-\

eno2:

--- Citaat van: mrs klein op 28 februari 2014, 21:46:09 ---En ineens, na ruim 18 jaar vegetariër zijn, heb ik zomaar een stomme vraag die ik met jullie wil delen. Ik werk in een verpleeghuis, waar steeds meer zelf op afdelingen gekookt wordt. Eergisteren liep ik langs een afdeling en rook ik gebakken spek. En het water liep me zowat in mijn mond. Ik heb geen enkele behoefte om het spul te eten, maar ik voel me alleen al zo schuldig dat ik het zo lekker vond ruiken... Dat ik genoot van de geur van een dood dier... Heb ik wat moeite mee. Hebben jullie zulke ervaringen en hoe ga je ermee om?

--- Einde van citaat ---

Gelukkig niet nee. Ik kan me zelfs niet meer herinneren wanneer ik vlees liet vallen. Moet 35 jaar geleden zijn...Ik walg van de de krengengeur van de vleesafdelingen en van de slagerijen. Er is geen enkel vleesgerecht dat me aantrekt, integendeel. Zelfs de geur van braderijen en van barbecue vind ik verschrikkelijk. Vis is een ander geval, daar was en blijf ik gek op. Ik eet er evenwel geen. Wilskracht en discipline kenmerkt veganisten....

Duncan:
Als ik door straat loop soms barbecue-geur. Ik krijg ook ergens in mijn onderbewuste smaaksensatie van vroeger. Die primitieve beleving.

Voel me niet schuldig bij. Ook niet nodig. Ieder zijn ding. Zij zullen diegene zijn die later pijnlijdend aan kanker zullen sterven, of in badkamer op de vloertegels neervallen en aan hun hart de pijn voelen, niemand in de buurt om ze te redden.

(wij maken ook kans op, maar hebben minder kans op)

We zijn ook niet de handlangers van die killers van de fabrieken waar levende aardewezens alien-sytle aan hun einde komen.

Onze harten zijn niet van steen.

Navigatie

[0] Berichtenindex

[*] Vorige pagina