Vegetarisch - voor iedereen > Dieren, natuur & milieu
Huisdier met kanker
Nick:
Mijn hond Liza heeft kanker. Ze heeft een groot gezwel in haar lies én het is ook al verder uitgezaaid.
Doordat het gezwel steeds groter wordt scheurt het vel nu ook nog eens en komt er etter uit. Volgens de dierenarts ben ik zo ongeveer een dierenbeul omdat ik haar niet laat inslapen. Volgens hem heeft Liza pijn maar toont ze het niet. ???
Toen ik dat niet geloofde begon hij over het het feit dat het niet hygienisch is om zo'n hond in huis te laten lopen... (etterdruppels)
Hij vond echt dat ik à la minute, hier en nu, zou moeten zeggen: ok, doe het maar.
Los van het ongemak van het gezwel is ze nog heel levendig, blij als we gaan wandelen enz.
Ik zit er voortdurend mee in mijn hoofd. Wanneer is het zover. Ik heb helemaal geen zin om God te spelen.
De ene zegt: je gaat toch niet wachten tot ze afziet (+ zie je niet dat je vloer voortdurend vies is), de andere: ze is nog zo fit...
Mariek:
Ik heb voor mijzelf besloten dat als 1 van mijn diertjes zichtbaar ziek en miserabel is en de dierenarts er niks meer aan kan doen, dat ik dan de beslissing neem om het niet langer te rekken. Jij kent je dier het best, als zij nog plezier heeft en niet ligt te creperen in een hoekje is er mijns inziens geen dringende reden om de beslissing tot inslapen te nemen.
Muis:
Helemaal mee eens! Een dier geeft zelf aan of het verder wilt of niet.
Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt met een ratje, ook een tumor en bijna dezelfde problemen, ook uitzaaiingen alleen had hij die eerst naar het ruggenmerg, later zag ik op tv dat dat ataxia ofzoiets heet, dat de gevoelszenuwen bekneld zitten en dus grotendeels verlamt is maar wel kan lopen en alles, hij klom zelfs nog! Hij voelde alleen niks en kon wel zijn poten nog strekken, daarna is het in zijn buik begonnen dus hij voelde er niks van, hij snoepte en speelde nog normaal en was gewoon bij en vrolijk. Vlak erna ging ik slapen en tilde hij zijn hoofje op toen hij me zag en kiepte zo achterover mijn zijn hoofdje dus het zat in zijn hersens, maar hij leek geen last te hebben, alert en alles nog, vlak erna, na 3 uur ofzo, is hij weggezakt en tussen 4 en 7 in de ochtend is hij overleden, iedereen zei ook tegen mij laat hem inslapen maar dat vond ik niet nodig want hij wilde niet dood, wie ben ik om hem te laten vermoorden als hij wilt leven?
Een dier geeft het echt zelf aan, en zeker als je hem of haar goed kent dan weet je wat hij of zij wilt.
Tenzij die binnen zeer korte tijd, uren dus, een heeeele pijnlijke dood zal sterven waar niks aan te doen is vind ik dat anders, 1 van de kittens van Nicky is met een open buikje geboren en meerdere problemen, die hebben we laten inslapen want die zou veeel problemen krijgen binnen uren of minuten en het overleed niet zelf, we hebben het wel de kans gegeven maar de organen lagen eruit op een gegeven moment en dan moet je die keuze wel maken.
Bast:
Sinds ik een paard heb gekend wat een erg aparte pijngrens erop na hield, vind ik het erg moeilijk om te bepalen tot in hoeverre een dier pijn lijdt, laat staan mag lijden zeg maar.
Dat paard liep iedere dag fijn een uurtje door de bak. Hij begon steevast stijf en niet rad, maar na een half uur begon hij wel degelijk fatsoenlijk te bewegen. Alleen ontdekte ik dus na het rijden een flinke gevoeligheid op zijn zolen. Ik heb twee jaar lang geroepen dat er iets niet goed was en ja hoor. Hoefzweer en een gat in de pees :o
Misschien is een second opinion een idee of een natuurgeneeskundige dierenarts? Zeker die laatste kan je misschien vanuit een iets ander oogpunt laten kijken naar de situatie...
Sterkte ermee
Hizikigrrrl:
Als je hond nog blij is en wil eten, dan zou ik het voorlopig zo laten. Misschien kan je een verband over zijn/haar rug aanbrengen zodat de etter niet overal zit? Want dat is idd vies.
Ik vind het niet voor god spelen om een ernstig ziek dier in te laten slapen. Het dier laten lijden totdat het zelf uiteindelijk sterft vind ik pas gemeen. Misschien hebben ze wel de wil om nog (een paar dagen) te leven, maar dat betekent niet dat ze geen pijn hebben. Bij mensen is dat precies hetzelfde (hoewel zij dan weer morfine etc. krijgen).
Van wat jij schrijft zou ik het voorlopig zo laten, maar houdt er wel rekening mee dat de situatie heel snel kan verslechteren, helaas :(.
Navigatie
[0] Berichtenindex
[#] Volgende pagina
Naar de volledige versie