Vegetarisch - voor iedereen > Dieren, natuur & milieu
Vegetarisch katten- en hondenvoer!
Draek:
--- Citaat van: nicky_too op 29 maart 2004, 17:23:26 ---Je kunt het toch zien als een dier ongelukkig is?
--- Einde van citaat ---
Nou we kijken nog altijd met het menselijk oog op de zaken. Dus wie weet zien we dingen anders dan dat ze zijn.
En als dieren toch een beetje vergelijkend is met mensen, dan kan het dus ook zijn dat een kat diep van binnen ongelukkig is en daarbuiten dat niet echt laat merken.
nicky_too:
Ik bedoel het anders dan dat. Als een van mijn katten mij aankijkt, kan ik inderdaad niet zien of ze gelukkig zijn.
Maar als een dier ongelukkig is kun je dat ook op een andere manier zien: bijv. de vacht wordt matter, de neus is niet vochtig meer, dat soort dingen. Daar kun je het ook aan zien.
En de algehele houding.
Als je dier lusteloos lijkt, kan het ook zijn dat-ie ongelukkig is.
Uiteraard moet je dan wel ziekte en zo uitsluiten.
De katten van mijn beste vriendin waren buitenkatten (4 van de 5) en ze zijn nog steeds prima in orde, hoor! Ik ken ze al sinds ze kitten waren, alle vier. Het enige waar we op moesten letten is dat ze als binnenkatten minder aktief (kunnen) zijn.
Door ze meer speelgoed te geven (en een gave krabpaal die ze helemaal slopen) is dat probleem opgelost.
Verder zijn ze qua gedrag niet veranderd, want daar zou je het ook aan kunnen zien als je ze al langer kent.
groeten,
Nicky
Draek:
--- Citaat van: nicky_too op 29 maart 2004, 17:37:30 ---Maar als een dier ongelukkig is kun je dat ook op een andere manier zien: bijv. de vacht wordt matter, de neus is niet vochtig meer, dat soort dingen. Daar kun je het ook aan zien.
En de algehele houding.
Als je dier lusteloos lijkt, kan het ook zijn dat-ie ongelukkig is.
Uiteraard moet je dan wel ziekte en zo uitsluiten.
De katten van mijn beste vriendin waren buitenkatten (4 van de 5) en ze zijn nog steeds prima in orde, hoor! Ik ken ze al sinds ze kitten waren, alle vier. Het enige waar we op moesten letten is dat ze als binnenkatten minder aktief (kunnen) zijn.
Door ze meer speelgoed te geven (en een gave krabpaal die ze helemaal slopen) is dat probleem opgelost.
Verder zijn ze qua gedrag niet veranderd, want daar zou je het ook aan kunnen zien als je ze al langer kent.
groeten,
Nicky
--- Einde van citaat ---
Nou ik weet niet. Misschien kan je het wel merken aan het lichaam of gedragsveranderingen, maar ik vraag me dus af of je dat altijd kan zien. Zeker als ze een beetje vergelijkbaar zijn met mensen, dan kunnen ze het ook niet laten zien dat ze ongelukkig zijn en zich neerleggen bij het feit dat het niet zo is.
Maar dan ook kan je het misschien weer wel zien als ze op mensen lijken. Echter vind ik dat de mens vaak wel te veel vanuit een menselijk perspectief kijkt op de huisdieren. En men neemt denk gewoon aan dat de dieren gelukkig zijn.
Maar hoeveel mensen kijken nou echt naar hun huisdier?
nicky_too:
--- Citaat van: Dragonfly op 29 maart 2004, 18:51:54 ---Echter vind ik dat de mens vaak wel te veel vanuit een menselijk perspectief kijkt op de huisdieren. En men neemt denk gewoon aan dat de dieren gelukkig zijn.
--- Einde van citaat ---
Ik ben me er heel erg bewust van dat ik nooit helemaal kan weten hoe mijn dieren zich voelen. Maar ik kan er wel voor zorgen dat hun situatie zo goed mogelijk is. Ik wil ook geen dier in huis nemen als ik niet weet hoe ik ze moet verzorgen. Dat zijn de minimumeisen voor welzijn van een dier, lijkt me.
De andere tekenen van geluk of ongeluk kun je alleen leren door de dieren in huis te hebben en er goed op te letten. Je leert je dier kennen en dat beetje kennis kun je gebruiken. Maar nee, 100% begrip zal ik nooit krijgen. Ik ben nu eenmaal geen kat of zo, maar een mens.
Aan de andere kant, ik denk dat mijn kater bijv. wel happy is. Hij komt me steeds kopjes geven en zo.
Spinnen is overigens niet altijd een teken van tevredenheid.
--- Citaat ---Maar hoeveel mensen kijken nou echt naar hun huisdier?
--- Einde van citaat ---
Te weinig helaas... :-\
groeten,
Nicky
sersero:
idd... Zeggen dat iets niet natuurlijk is, is een vrij gemakkelijk argument... Maar ik voel dat echt zo...
Het valt me op dat ieder ander wezen zich aanpast aan zijn omgeving, maar wij als mens de omgeving aanpassen aan onszelf...
En nu moet ik toegeven dat ik nu ook op een lekkere stoel achter een gloednieuwe pc zit... En dus eigenlijk geen recht heb op zeuren...
Dus dat doe ik dan ook niet... Alleen voor mezelf sta ik er wel af en toe bij stil hoe ver de mens overal in gaat...
Ik had een tijd geleden bedacht dat ik een kat wilde... Maar kwam dus tot bovenstaande conclusie... Vandaar dat ik nu zonder kat zit...
Navigatie
[0] Berichtenindex
[#] Volgende pagina
[*] Vorige pagina
Naar de volledige versie