Niet dat ik met weemoed terug denk aan de witlof die mijn moeder kookte. Integendeel: af en toe droom ik daar nog wel eens angstig van. Maar een bittertje op zijn tijd kan ik wel waarderen. Zoals bijvoorbeeld radicchio.
Vegetarisch gehakt. Echt lekker heb ik het nooit gevonden. De brokkelige, bruine korrels, die ik volgens de verpakking prima door mijn spaghetti kan roeren, heb ik altijd links laten liggen. Maar er lijkt een revolutie gaande bij de vleesvervangers en o.a. de makers van GoodBite doen een goede gooi naar een prettige gehaktvervanger. Tijd om eens te testen!
De chef-kok Popelini ging met zijn werkgeefster Catherine de Medici mee, toen deze vanuit het Italiaanse Florence naar Frankrijk vertrok om met Henri II te trouwen en koningin van Frankrijk te worden. Ze introduceerde daar ook de spinazie, een groente die in Frankrijk tot dan niet gegeten werd, en de Florentijnse eieren.
Van gastredactrice Antoinette ontvingen we een enthousiast betoog over borlotti-boontjes (kievitsbonen) én een lekker recept voor ze: tomatensaus met borlotti voor bij verse tagliatelle!
Dit heerlijke recept voor gnocchi komt uit het gisteren besproken 5 or less-kookboek van Chickslovefood. Het heeft dus slechts vijf ingrediënten, en staat binnen een half uur op tafel. Ideaal voor het laatste restje zomer van dit jaar.
De ingrediënten voor deze saus hadden grotendeels uit eigen moestuin moeten komen! Maar we waren laat. En ongeorganiseerd. Opkomende preitjes bleken gras te zijn en knoflook poot je niet halverwege mei… Maar er groeien en bloeien dit jaar wel voor het eerst bonenplanten in onze moestuin! En ook de basilicum gaat als een dolle!
Peru is een smeltkroes van culturen. Naast een veelvoud aan oorspronkelijke culturen, is er ook een rijke Europese invloed afkomstig van de immigranten. Deze invloed uit zich ook in de Peruaanse keuken. 'Tallarines verdes' ofwel 'groene noedels' is absoluut gebaseerd op de Italiaanse spaghetti met pesto. Toch hebben de Peruanen hier hun eigen versie van gemaakt die beschouwd wordt als een typisch gerecht uit de Peruaanse keuken.
Postelein. Je weet wel, van die lullige blaadjes met flieberige steeltjes die alleen al door ernaar te kijken tussen je tanden blijven hangen. Wordt alleen gegeten door groentetas-abonnee's, toch?
Al schijnen er mensen dol op te zijn, maar die moeten wel over exceptioneel gevoelige smaakpappilen beschikken, want de smaak is wel erg subtiel.
De laatste tijd liggen er in verschillende supermarkten en biologische winkels ineens doosjes gemengde paddenstoelen in de schappen. Soms zijn ze zelfs 'pastapaddenstoelen' gedoopt. Laten we daar vooral niet moeilijk over doen, want pasta met paddenstoelen is heerlijk. Maar dan moet er wel een troostrijke, romige, 'boozy' saus bij.
Jawel, Italiaans kun je ook in de winter koken. Jolande Burg gaf in 2010 het fijne kookboek La vita è bella uit, bordevol bijzondere recepten als auberginekroketten, een timbaaltje met groene kool en ricotta, ijs met grappa en peer en deze risotto. Dit volledig vegetarische kookboek is sinds kort als e-book beschikbaar.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
