Van feestelijk tot comfort food, pasteitjes passen altijd. Deze pasteitjes zijn snel en makkelijk te maken en geschikt als snack of als lunchgerecht. Als je de vulling een dag van tevoren maakt staan ze helemaal rap op tafel en dat maakt ze bijzonder geschikt voor als je bezoek hebt. Ik gebruik voor deze pasteitjes geen eigen specerijenmengsel maar een kerriepoeder uit de Surinaamse toko. Citroengras en gember maken de vulling wat frisser en voor de pit voeg ik birambisambal toe, die ook vervangen kan worden door een andere Surinaamse sambal of gewoon sambal oelek.
Als kersverse vegetariër merkte ik dat ik de kruiden en specerijen die gebruikt werden bij het koken meer miste dan het vlees zelf. Het was dus zaak om de juiste smaakdragers te vinden en te leren die op smaak te maken. Zo experimenteerde ik met seitan, tofu, tempeh, peulvruchen en het maken van bouillon. De specerijenmixen in de winkels vond ik altijd te zout, dus heb ik ondertussen een flinke voorraad aan specerijen waarmee ik mijn eigen mengsels maak. Hieronder mijn recept voor gehaktkruiden plus een recept voor een vegetarisch saucijzenbroodje waarin die gehaktkruiden gebruikt worden.
Ik hou van de nootachtige, licht bittere smaak van rucola, maar vaak gebruik ik voor twee personen hooguit de helft van een zakje. Omdat rucola toch echt binnen een paar dagen moet worden gebruikt, verwerk ik de rest vaak in een simpele rucolapesto. Die pesto behoort ondertussen tot mijn standaard broodbeleg, dus ik koop nu regelmatig rucola met als enig doel op de zondagavond een vers potje pesto te maken. In de pesto verwerk ik tevens knoflook en bosui, en amandelen zorgen voor een bitterzoet accent. Rucolapesto is ook erg lekker op een toastje, of als dip.
Veg puffs, ook wel curry puffs genoemd, zijn traditionele hartige bladerdeeggebakjes uit het zuidoosten van India. Doorgaans worden ze als snack gegeten bij een kop koffie of een kop chai massala, maar ze passen natuurlijk ook prima bij de borrel of als voorgerecht bij een uitgebreidere Indiase maaltijd. Deze gebakjes zijn gemakkelijk te maken, de vulling is uiteindelijk nauwelijks meer dan een stamppot met specerijen en bladerdeeg afbakken kan ook iedereen. Daarnaast zijn de ingrediënten goedkoop, heel geschikt voor de studentenkeuken dus. Indien er wat vulling overblijft kan je deze serveren met wat rijst en de resterende chutney kun je gebruiken voor weer een andere lekkere maaltijd.
Dat ik een groot fan ben van chili-olie met crisp erin mag geen geheim zijn. Ik doe het zo ongeveer overal op, van een boterham met pindakaas tot rijst en noedels. Er zijn zelfs mensen die het op ijs doen. Echt, vrijwel alles wordt lekkerder met een lepel crispy chili.
Een paar maanden geleden vond ik in een supermarkt in de Letse hoofdstad Riga een potje dillepesto. Ik heb het meteen uitgeprobeerd, maar ik was - om eerlijk te zijn - niet helemaal onder de indruk. Maar bij eenvoudige bereidingen zoals pesto is de kwaliteit van de ingrediënten erg belangrijk. Daarom besloot ik de dillepesto thuis zelf te maken, en wel met een veel beter resultaat. De pesto is gemakkelijk te maken met een blender of een staafmixer. Je kan hem gebruiken door de pasta, als dip of als broodbeleg. De smaak combineert goed met onder meer rode biet en venkel.
Mexico heeft veel verschillende regionale keukens, die trouwens weinig te maken hebben met wat wij in Europa als Mexicaans eten beschouwen - die vooral een afgeleide van de Amerikaanse Tex-Mex-keuken is. De Yucateekse keuken is een van de meest prominente en gewaardeerde keukens van het land. Vele gerechten zijn rechtstreens afkomstig van de Maya's, de oorspronkelijke bevolking die nu nog bijna 40% van de gehele bevolking uitmaakt in Yucatán. We maken vandaag sikil pak, een traditionele dip van pompoempitten en tomaten. In het Yucateeks Maya betekent sikil pompoenpit en pak tomaten. Desondanks oogt dit gerecht erg modern: vegan, glutenvrij, keto en nog meer van dat. Sikil pak is lekker als borrelhapje met tortillachips of met warm geroosterd brood.
Puur plantaardige smeersels en dips vind je tegenwoordig in elke goede supermarkt. Toch kan je deze gemakkelijk en met relatief weinig ingrediënten zelf maken. Zo maakte ik dit oranje smeersel met geroosterde oranje paprika en zonnebloempitten. Natuurlijk kun je ook gele of rode paprika gebruiken, maar we naderen nu eenmaal Koningsdag. Zo hebben we al iets in de juiste kleur dat puur natuur en niet mierzoet is. Lekker op brood, op crackers of als dip. In een afgesloten pot kan je hem zeker een paar dagen in de koelkast bewaren.
Deze topping is in no-time gemaakt en de ingrediënten heb je meestal wel in huis. Su-per-lekker als vervanging van bijvoorbeeld Parmezaanse kaas, maar eigenlijk kun je het overal overheen strooien.
De Bulgaarse keuken is niet erg bekend bij ons. Mogelijk staat deze te zeer in de schaduw van de Griekse en de Turkse keuken. Maar natuurlijk hebben de Bulgaren wel interessante eigen gerechten. Shopska is met stip de meest bekende salade van het land. Ze werd in 1955 gelanceerd door de toeristische dienst om een lokale keuken te promoten en heeft intussen de hele Balkan veroverd. Deze salade leunt aan bij de nog bekendere Griekse salade, maar de Bulgaren gebruiken doorgaans zonnebloemolie en geen olijven. Het andere gerecht dat we maken is patatnik, een soort flinke rösti uit het Rodopengebergte. Er zijn veel varianten. Ik voegde erg atypisch courgette toe, geïnspireerd door de Griekse courgettekoekjes met dille. Gebruik voor een meer traditionele patatnik één kilo aardappels en geen courgette - dat lijkt heel veel, maar door het kneden verliezen ze veel vocht. De twee gerechten vormen samen een prima hoofdgerecht, maar kunnen ook dienen als onderdeel van een grotere mezze of buffet.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
