Goulash is het nationale gerecht van Hongarije en houdt het midden tussen een stoofpot en soep. Dit is natuurlijk ook afhankelijk van hoe je het klaarmaakt. Een leuke variant van goulash is aardappelgoulash waarin - je raadt het al - niet het vlees maar de aardappel de hoofdrol speelt. Hiervan bestaan ook heel wat verschillende versies, die zowel opgeëist worden door Hongarije als door Oostenrijk. Omdat beide landen elkaar erg beïnvloed hebben in het verleden is dit niet heel verwonderlijk. Deze discussie laten we verder links liggen en we maken onze eigen versie met bruine bonen voor een extra vullend gerecht.
Gebakken of gestoofde prei is lekker comforteten voor op een koude winterdag. Pindasaus is dat eigenlijk ook. Toen forumbezoekster Bambi in de populaire draad Wat eten we vandaag? schreef dat ze prei met pindasaus, tofu en rijst had gegeten, kreeg ik ook meteen zin. Daarom besloot ik om het gerecht naar eigen ingeving zelf te maken en tegelijk uit te werken voor publicatie. Ik heb onder andere wortels en kokosmelk toegevoegd. Ik ben zelf een liefhebber van gebakken tofuplakken en daarom serveer ik deze apart. Het resultaat is een simpel gerecht voor een winteravond, maar eigenlijk ook op elk ander moment.
Mijn vader heeft dit jaar één enkele flespompoen geoogst in de tuin. En die kreeg ik mee naar huis. Daarom wilde ik er zeker geen banale soep van maken. Ik liet me inspireren door het principe van de three sisters: meerdere oorspronkelijke volkeren van Noord-Amerika lieten pompoen, maïs en bonen samen groeien omdat de planten elkaar ondersteunen en stimuleren. Voor een kerstmenu maakte ik reeds eerder een three sister soep, dit keer heb ik een curry gemaakt met flespompoen, maïs en kidneybonen. Het gerecht is verder een compleet fusion gerecht, dus zeker geen traditioneel gerecht van het Amerikaanse continent. Maar het doet ons wel nadenken over hoeveel we deze volkeren verschuldigd zijn. Een heel groot deel van onze hedendaagse groente komt uit dit continent, waar ze als eeuwen gekweekt werden voordat de eerste Europeaan er voet aan wal zette: pompoen, maïs, kidneybonen, tomaten, aardappels, zoete aardappels, ...
Enerzijds juich ik de opkomst van smaakgetrouwe vleesvervangers toe, maar anderzijds heb ik er weinig binding mee, omdat ik al een hele tijd vegetariër was voordat ze echt opkwamen. Toch heb ik me onlangs laten verleiden tot het kopen van een pakje vegan kipstukjes. Toen bedacht ik dat het dan nog beter was om ineens maar helemaal retro te gaan. Het retro kipgerecht bij uitstek is natuurlijk kip-kerrie met stukjes ananas.Een klassieker uit de jaren 1980 die zelfs nu nog opduikt. Ik ben aan de slag gegaan met het originele recept in het achterhoofd, maar toch op mijn eigen manier en puur plantaardig. Omdat ik veel verschillende specerijen gebruik voor dit recept, zijn er aantal optioneel. Geen nood dus wanneer je ze niet allemaal in huis hebt.
Palak paneer, Indiase spinaziecurry is één van de absolute klassiekers op de menukaart van de Indiase restaurants in België en Nederland. Helaas ook wel met wisselende authenciteit. Ook ben ik het gerecht thuis beginnen te maken en naar mijn hand beginnen te zetten met een puur plantaardig gerecht als gevolg. Uiteindelijk ben ik op een eigen versie uit gekomen die nog wel sterk lijkt op het origineel, maar die ik toch eerder gewoon spinaziecurry noem. Ik gebruik onder andere meer tomaat, en ik heb deze gepeld en in plaats van water gebruik ik kokosmelk. Ook vervang ik de paneer door krokant gebakken tofu en dat is eigenlijk niet zo ongewoon in de Indiase keuken. Het gerecht is zeker niet moeilijk om te maken, wel zijn er flink wat stappen. Werk daarom gestructeerd om ervoor te zorgen dat alles vlot verloopt.
Bloemkoolbladeren kun je gewoon eten. De meeste mensen zijn zich hier zich echter niet van bewust. Ik had er zelf ook lange tijd niet bij stilgestaan. De klik bij mij is er gekomen na een soeprecept van redactrice Meta. Daarna ben ik wat gaan experimenteren in de keuken, met goede resultaten. Klaargemaakt bloemkoolblad heeft ongeveer de stuctuur van bleekselder, maar - hoe kan het ook anders - met de smaak van bloemkool. Deze milde curry van bloemkoolblad, aubergine en cashewnoten vond ik erg geslaagd door de combinatie van de verschillende smaken en structuren. Geef bloemkoolblad daarom minstens een keer een kans. Beschouw het niet als afval, maar als een bonusgroente die je krijgt wanneer je toch een bloemkool koopt.
Okra's zijn over het algemeen wel bekend, maar toch worden ze weinig gegeten. Zo zijn er ook nog maar een handvol recepten voor okra's te vinden in het zeer uitgebreide receptenarchief van Vegatopia. Ze hebben wel de reputatie om slijmerig te zijn, maar dat kun je makkelijk vermijden door ze niet dood te koken. Daarom geven we vandaag een simpel en klassiek Indiaas recept voor okra's: bhindi masala. Het is een droge curry, dus zonder veel saus. Indien je er nog een andere curry bij wil serveren, kies dan voor eentje met wel veel saus. Dit is erg gangbaar in de Indiase keuken.
Rond deze tijd, nu de lente er zo dapper aankomt, heb ik zin om het Provençaalse eenpansgerecht Barigoule te maken, voor de naam alleen al. Het is ooit ontstaan als nevenproduct van "artichauts à la barigoule", waarbij artisjokken in hun geheel worden gegaard in een groentebouillon. Op den duur werd de bouillon zelf een lekkernij, hoewel hij ook als bijgerecht wordt opgediend en daartoe zelfs gepureerd wordt. In onze bereiding mogen de vele seizoengroenten hun volle waarde behouden. Het is niet eenduidig wat er in de Barigoule moet (in principe Provençaalse seizoengroenten) en hoe je hem bereidt, dus ik maak graag mijn eigen, eenvoudige versie van deze boerse en toch geraffineerde lentesoep.
Met Nederlandse ingrediënten hoef je niet per se enkel traditionele Hollandse kost te maken. Onze basisingrediënten zijn kapucijners, bleekselderij en wortels, maar dit keer maken we er een kruidige curry mee, geïnspireerd op de Indiase keuken. Het is een gemakkelijk te bereiden gerecht dat past voor veel gelegenheden. Lekker voor door de week, maar ook op een zaterdag. Je kunt het ook perfect opnieuw opwarmen, dus handig om mee te nemen op weekend.
Het is de tijd van het jaar waarin je zin krijgt in een stoofschotel die lekker mag pruttelen. In Toscane maken ze deze met kikkererwten, genaamd Cacciucco di ceci. Het recept komt uit het boek Veganista van Luna Trapani dat we onlangs hebben mogen recenseren. En voor een stoofpotje is het verassend snel klaar.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
Feed
