Mijn vader heeft dit jaar één enkele flespompoen geoogst in de tuin. En die kreeg ik mee naar huis. Daarom wilde ik er zeker geen banale soep van maken. Ik liet me inspireren door het principe van de three sisters: meerdere oorspronkelijke volkeren van Noord-Amerika lieten pompoen, maïs en bonen samen groeien omdat de planten elkaar ondersteunen en stimuleren. Voor een kerstmenu maakte ik reeds eerder een three sister soep, dit keer heb ik een curry gemaakt met flespompoen, maïs en kidneybonen. Het gerecht is verder een compleet fusion gerecht, dus zeker geen traditioneel gerecht van het Amerikaanse continent. Maar het doet ons wel nadenken over hoeveel we deze volkeren verschuldigd zijn. Een heel groot deel van onze hedendaagse groente komt uit dit continent, waar ze als eeuwen gekweekt werden voordat de eerste Europeaan er voet aan wal zette: pompoen, maïs, kidneybonen, tomaten, aardappels, zoete aardappels, ...
Vandaag is het de eerste dag van oktober. Daarom laten we inspireren door recepten uit de oktobermaanden van telkens een ander jaar. Alle gerechten passen in de ontluikende herfst, maar zijn toch onderling erg verschillend. Op maandag maken we spinaziestamppot met maïskoekjes. Op dinsdag eten we vegetarisch zoervleisj van linzen met friet. Daarna bakken we een hartige taart met bietjes, kwark en feta. Op donderdag eten we Indiaas: goed gevulde groentecurry met kruidige rijst en onion bhaji. Het weekend beginnen we met wontons met een vegetarische vulling van paddenstoelen en walnoten, gevolgd door herfstpaté van paddenstoelen en pompoen met gorgonzolasaus op de zaterdagavond. Omdat appels nog volop geplukt worden, bakken we op zondag een appelcake met wei.
Van luiheid word je creatief, zegt mijn collega. Misschien is dat een verklaring voor het volgende recept. Aan het einde van de werkweek heb ik namelijk vaak niet zoveel zin om lang in de keuken te staan of naar de supermarkt te gaan. Een makkelijke maaltijd is dan fijn en het is meteen een ideale gelegenheid voor kliekjes of het opmaken van 'wat er nog in de koelkast ligt'.
De herfst laten we steeds meer doorsijpelen in ons weekmenu. We maken gerechten die snel klaar zijn, maar ook dingen die wat meer tijd vergen en leuk zijn om met anderen te delen. We beginnen met een kruidige courgettesoep als lunch. Daarna maken we rozemarijn-rösti en savooiekool met kaas-champignonvulling. Pellkartoffeln zetten we op woensdag op tafel. Op donderdag maken we puree van peterselie en appel. Op vrijdag bakken we zelf pittige uienkruiers. Het weekendetentje wordt Oostenrijks: aardappelknödel met champignon-kruidensaus. To slot ontbijten we op zondag met brood met gemarineerde tofureepjes.
Doorgaans koop ik mijn groenten in de supermarkt, maar soms maak ik een omweg om bij de biologische groenteboer een beter aanbod te vinden. Daar vond ik onlangs gele biet, niet te verwarren met gele raap. Een deel ging in de stamppot. Erg aan te raden, maar niet spannend genoeg voor een recept op Vegatopia, want het blijft een standaardstamppot met één deel groente en twee delen aardappel. Hierna maakte ik zonder recept in het achterhoofd een soep met de overgebleven gele biet. De ongekruide soep had duidelijke wat meer pit nodig. Na toevoeging van kerrie madras, garam masala, wat chilipoeder en wat room was de soep goed op smaak. De pit van de kruiden biedt het nodige tegengewicht aan het zoete van de gele biet. In plaats van room had ook kokosmelk gekund, maar dat had ik nu net niet in huis.
Deze week koken we gerechten uit Noord-Amerika en het Caribische gebied. Een groot deel van de gerechten komt uit de Verenigde Staten, maar we maken ook gerechten uit Mexico, Trinidad, Canada en ook van de ABC-eilanden. We beginnen met de alom bekende chili sin carne om daarna verder te gaan met mac and cheese. Op woensdag mag het uitgebreider met cajun pilaf, southern fried tofu en coleslaw. Op donderdag maken we callaloo uit Trinidad en op vrijdag snacken we met poutine uit Québec. Keshi yena is dan weer voor zaterdag. En op zondag bakken we nu natuurlijk american pancakes.
Buddhabowl en sushibowl zijn verschillende namen voor eigenlijk hetzelfde: verschillende componenten van een gerecht, netjes geschikt in een diep bord. Die componenten zijn voornamelijk verschillende soorten groente, (sushi-)rijst en een lekker sausje. De bowl wordt al dan niet gedecoreerd met sesamzaadjes en natuurlijk avocado, want Instagram wil ook dat het er leuk uit ziet.
Hoewel we afscheid nemen van de typische zomergerechten, houden we het deze week toch nog meestal een beetje fris. Op maandag maken we knapperige groentewraps met peultjes en paprika en op dinsdag pasta met gegrilde groente en fris citroenkruim. Daarna eten we chana aloo, een Indiase curry. Op donderdag komt een frisse koolsalade met druiven op tafel en op vrijdag een Bulgaarse mezze van shopska en patatnik. Op het zaterdagse diner begint met een auberginedip met za'atar en gerookt paprikapoeder en gaat dan verder met couscous met venkel en biet. Het laatste recept van de week wordt dan een frisse mangotaart met mascarpone en Griekse yoghurt.
Elke zomer kijk ik uit naar de pruimentijd, maar laatst hoorde ik van iemand die niet wist wat een pruim was. Een collega had - om haar overvloedige oogst te delen - een schaaltje neergezet bij het koffiezetapparaat. De betreffende persoon keek de paarse vrucht argwanend aan en zei: ‘Dat is toch zoiets voor oude mensen met problemen met de stoelgang?’ Voorzichtig nam hij een hap en... liet het daarbij. Ik ken pruimen uit mijn kindertijd. Wanneer ik in de zomervakantie een week bij mijn opa en oma in Zeeland logeerde, waren op verschillende plekken langs de weg stalletjes met pruimen te koop, die we dan - tijdens een fietstochtje - speciaal gingen halen. Heerlijk uit het vuistje, als we thuiskwamen. Vandaag gaan we bakken met pruimen, om te laten zien dat pruimen heerlijke seizoensvruchten zijn - en gewoon van Nederlandse bodem. We bakken we er taartjes mee met zelfgemaakte pruimencompote, met als speciaal ingrediënt steranijs.
Op de website van Vegatopia vind je recepten van over een periode van meer dan 20 jaar. De vegetarische keuken is in deze tijd enorm geëvolueerd. Dit leidt in eerste instantie tot een heel breed scala aan recepten, maar helaas soms ook tot recepten die eigenlijk niet meer relevant zijn. Daarom hebben we een tijd geleden met de stille trom het archief een beetje opgekuist. Een sitebezoeker merkte echter dat het recept voor walnotenburgers verdwenen was. We hebben haar dit alsnog bezorgd, maar toch plaatsen we het oorspronkelijke recept niet terug. In plaats daarvan leek het ons leuker om een nieuw, fris recept voor walnotenburgers te bedenken. We maken daarom een hamburger in Griekse stijl met aubergine, geroosterde paprika en een flinke dot tzatziki die niet van je broodje druipt. Alles is relatief snel en gemakkelijk te maken.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
Feed
