Toen ik gerechten uit de Italiaanse cucina povera zocht, vroeg ik me af of er dichter bij ons gelijkaardige bereidingen bestonden, naast de bekende huts(e)pot en stamppot. Zo vond ik in Noord-Frankrijk Le Rata, waarin op een eenvoudige en voedzame wijze de oogst van het land werd verwerkt.
Van pastinaak kan ik maar moeilijk begrijpen dat het ooit vergeten werd, maar dat is wat er gebeurd is: van volksvoedsel werd het een vergeten groente! En dat terwijl het een heerlijke en gezonde groente is die goed past bij de herfst. De pastinaak wordt gecombineerd met stoofpeertjes, die de kruidig-zoete smaak van de pastinaak benadrukken. Ze worden zonder suiker klaargemaakt, omdat ze voldoende zoet van zichzelf zijn. De hartige kaassaus zorgt voor een stevig contrast met die zoetheid. In plaats van met aardappelen serveer ik dit gerecht met ijsbergsla. Wanneer je dit gerecht met gekookte of gebakken aardappelen eet, is onderstaande hoeveelheid genoeg voor vier personen, zonder aardappelen eten we er met z'n tweeën van en houd ik er nog een goede lunch aan over.
Spitskoolstamppot is al lang en breed ingeburgerd in ons stamppotrepertoire. In supermarktrecepten wordt de stamppot doorgaans klassiek met spekjes opgediend. Omdat ik al graag tempehspekjes door de boerenkoolstamppot doe, lag het voor de hand om deze ook voor deze stamppot te gebruiken. Met pindasaus en gebakken uitjes heeft de stamppot een duidelijk Indonesisch accent.
De aspergetijd is begonnen. De witte asperges zijn dit jaar flink aan de prijs, maar eigenlijk vind ik de (meestal goedkopere) groene asperges veel lekkerder. Ook groene asperges hebben een subtiele smaak, dus daar wil je geen smaakexplosie tegenover stellen. Ik bedacht dat je van de afgesneden aspergekontjes een bouillon kunt trekken en die gebruiken voor een risotto met lekker veel look. Zoals verwacht was dit een smakelijke combinatie.
Op 17 maart vierde men in Ierland Saint Patrick's Day. Met parades en festivals werden de komst van het christendom en de Ierse cultuur in het algemeen gevierd. Naar aanleiding van die gelegenheid wilde ik het nationale gerecht Irish stew maken, maar het zonnige weer op die dag weerhield me toen om deze herfstige stoofpot te maken. Nu de lente wat guur ingezet werd, maakte ik alsnog een plantaardige versie ervan. Essentiële onderdelen zijn aardappelen, wortelgroenten, diverse kruiden en natuurlijk Guinness.
Zuurkool hoort bij de winter, maar eigenlijk kennen we niet zo heel veel recepten hiervoor. Daarom bedacht ik een speelse variant op de traditionele zuurkoolstamppot, namelijk burgertjes van aardappel en zuurkool. Eelco stelde op zijn beurt voor dat karwijzaad hier goed bij zou passen. En hij had absoluut gelijk!
Bieten behoorden al tot mijn favoriete groenten toen ik klein was en daar is nog niets aan veranderd: de zoete, aardse smaak spreekt me nog steeds aan. In dit recept wordt de zoete smaak extra aangezet door de bataat, en het aardse van de bieten door de kastanjechampignons. De salade wordt een beetje spannender door de sriracha en een paar blaadjes sla zorgen voor wat knapperigheid.
Peterseliewortel is nog steeds vrij onbekend bij ons, dit in tegenstelling tot andere landen, zoals bijvoorbeeld Duitsland. Maar wanneer je naar de betere groenteboer of naar de biowinkel gaat, dan vind je hem wel. De peterseliewortel lijkt uiterlijk op pastinaak, maar uiteindelijk zijn het twee verschillende groentes. De smaak van peterseliewortel is kruidiger en minder zoet dan de pastinaak. Omdat de groente minder bekend is, is het ook minder evident om er recepten voor te vinden. Je kan hem natuurlijk altijd bereiden zoals alle knolgroenten, maar het is leuker om er iets specifieks mee te doen, waardoor de smaak meer tot uiting komt. Zelf maakte ik onlangs een gratin van peterseliewortel. Oorsponkelijk is dit een Duits recept, maar ik heb het recept een Franse draai gegeven, zodat het gerecht romiger wordt.
Op de markt vond ik mooie biologische aardappeltjes die ook nog eens heel lekker waren. Ik maakte er deze simpele roerbak mee. Er was weinig nodig om van de jonge aardappels een smakelijk gerecht te maken, ongeschild dus snel in de pan en dan roerbakken, dus snel klaar. Met de halloumi die nog in huis was werd het een complete maaltijd en omdat ik tijd over had maakte ik er voor de extra nog een sausje bij.
Het is de tijd van de verse sperziebonen uit eigen land. En dan halen we ze natuurlijk ook in huis. Ik zocht naar een origineler recept, maar toen ik op haricots verts à la provençale klikte kwam ik uit bij de klassieke bereiding van sperziebonen met tomaat. Omdat ik toch iets in dezelfde stijl wilde, maar dan uitgebreider, bedacht ik deze versie met paprika en olijven. Met een bijgerecht naar keuze is dit een volwaardige maaltijd. Ik at er in de pan gebakken gnocchi bij, maar het kan eveneens met rijst, aardappels, pasta, brood... Heel universeel dus.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
