Dit gerecht is toevallig ontstaan van wat er nog aan groenten lag in de koelkast. Het weer nodigde absoluut niet uit om boodschappen te gaan doen. Dus volgde er een zoektocht door ons beider koelkasten. Samen met eerder ingeslagen haloumi maakte ik dit zeer geslaagde gerecht. Meteen opschrijven is noodzakelijk bij dergelijke spontaan ontstane succesgerechten: het zou jammer zijn niet meer te weten hoe je het precies gemaakt hebt. Halloumi breekt heel snel, daarom raad ik 3 pakjes halloumi aan, hoewel dit aan de ruime kant is. Wat je aan kleine stukken overhoudt kun je later roerbakken en door een salade mengen.
Voor dit gerecht heb ik me laten inspireren door spaghetti carbonara. Deze variant hierop, van iets ingekookte kruidenroom, geroosterde wortels en krokante pikante kikkererwten, verse kruiden en geraspte oude geitenkaas kan het mijns inziens goed evenaren. Door het gerecht vegetarisch te maken en groenten tot te voegen heb ik het verheven tot een volwaardig hoofdgerecht waar je geen bijgerecht meer bij nodig hebt, op eventueel een stukje brood na.
De herfst nadert en de winkels liggen weer vol met versgeoogste pompoenen. Al sinds jaar en dag staat deze pasta met een Italiaans gekruide saus van gepureerde pompoen bij ons op het herfstmenu. Snel op tafel, lekker warm, vullend en toch niet te zwaar. Wat wil je nog meer? Het gerecht valt ook goed in de smaak bij kinderen, zelfs bij moeilijke eters, heb ik vastgesteld. Laat dan wel het pepertje achterwege.
Ik ben dol op gerechten met geroosterde groenten. Toen ik het recept voor vegetarische Griekse stamna maakte, was ik zo ethousiast dat ik meteen variaties op het gerecht begon te verzinnen, zoals een pasta met geroosterde groenten, tomatensaus en burrata. De basis van het gerecht is hetzelfde, maar het eindresultaat is zo verschillend dat ik dit met jullie deel in een nieuw recept. Eigenlijk had ik ook nog wat geroosterde groenten over. Die verwerkte ik dan de dag daarop in een lunchgerecht met gegrild brood. Ook dit recept vinden jullie hier.
We nemen 2 avocado's en we maken er geen guacamole mee. Vandaag gaan we voor een fusiongerecht. We gebruiken de avocado's als basis voor een puur plantaardige pastasaus. Het staat zo op tafel, maar toch heeft het klein feestelijk tintje. Daarna is de saus ook prima als dipsaus of als beleg op toastjes. De saus maak je dunner of dikker door meer of minder komkommer te gebruiken.
's Zomers hoef je niet altijd letterlijk een warme maaltijd te hebben, maar het mag toch soms meer zijn dan een salade. Daarom maken we een frisse maar toch pittige pastasaus die qua smaak wat in de lijn ligt van gazpacho. Ideaal voor de warme dagen, ook al omdat je ze helemaal klaarmaakt in de blender, of met de staafmixer. Er komt geen fornuis aan te pas. De saus is zeer gemakkelijk te maken en snel. De enige valkuil is te veel knoflook te gebruiken. Smijt er dus niet meteen een halve bol in. Dien de saus op met koude pasta. Daarnaast kan ze ook al basis dienen voor andere gerechten zoals aardappelsalade.
Deze pasta uit Sicilië is nog vrij onbekend in Nederland en België. De structuur lijkt een beetje op de risottorijst, maar heeft niet de klevigheid, waardoor het werken met deze pasta makkelijker is dan met de risottorijst. Je kunt er alle smaken aan geven die je wilt. Ik koos voor een bijzondere smaak en gebruikte zeewier! Supergezond en je hoeft niet bang te zijn om ermee te werken: even wellen en dan meebakken, meer heeft zeewier niet nodig.
Ik had nog een restje champignons, een stronkje witlof en een stuk feta, die allemaal op moesten. Een korte zoektocht op het web leerde me dat deze combinatie vaak wordt gebruikt in de risotto. En ik weet nu ook waarom: het bittere van de witlof contrasteert mooi met het aardse van de champignons en het zout-romige van de schapenkaas.
Een paar weken zon, dan wil het wel lukken in de mini-moestuin. Alles maakte ineens een enorme groeispurt. Wat een feest! Omdat ik al die basilicum niet in een keer kon verwerken in het dagelijks menu, draaide ik er met de staafmixer pesto van. Die ging netjes onder een laagje olie de koelkast in en zo had ik er twee weken plezier van. In dressings, op een ciabatta met tomaat en mozzarella, Italie op je bord. Die heldergroene heerlijkheid stal de show in een supersnelle ravioli-maaltijd. Hiervoor geven we jullie vandaag het recept.
Eerder bespraken we het kookboek Toscane van Giancarlo en Katie Caldesi. Nu geven we jullie een recept uit dit boek. Dit gerecht lijkt een beetje op een Franse ratatouille. Je kunt dit het beste met zomergroenten maken om de smaken zo goed mogelijk tot hun recht te laten komen. Ik eet het graag in een kom voor een snelle lunch of serveer het als bijgerecht met bijvoorbeeld rijst en een salade. Voeg eventueel een gepocheerd ei toe en noem het ontbijt, of roer er wat hete pastaschelpjes door voor de perfecte pastasaus. Het is een paar dagen houdbaar in de koelkast en je kunt het makkelijk op het fornuis of in de magnetron opwarmen; ideaal voor de lunch!
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!