Over spaghetti bolognese, of correcter pasta al ragù, is al veel gezegd en geschreven. Je vindt traditionele versies in goede Italiaanse restaurants, maar in de supermarkt vooral mierzoete tomatensaus met gehaktkruimels die eigenlijk de naam niet zouden mogen dragen. Vandaag geven we ook onze eigen versie, gebaseerd op het originele recept. Het vlees vervangen we door belugalinzen, die ook smaak en structuur aan de saus geven. De saus is echter niet in tien minuten klaar, want pasta is niet altijd fastfood. De linzenbolognese kun je vervolgens gebruiken als saus bij de pasta of als basis voor lasagne of cannelloni.
'De Zeven Deugden' is op de eerste mei hét seizoengerecht in restaurants in de Italiaanse provincie Teramo in de Abruzzen. Niet om de arbeid te vieren, maar het leven en de aarde. In deze antieke, heidense en later gekerstende soep voegt men, na de lange winter, de laatste droge peulvruchten uit de voorraadkasten samen met de verse groenten en bonen van de lente.
Kastanjes, veel mensen kopen ze in een opwelling in de dagen rond Kerst, omdat ze denken dat het er bij hoort. Vaak hoor je dat ze een beetje tegenvallen; ze vinden ze melig, weeïg. Ik zou ze daarom zeker niet combineren met spruitjes, al is dat gek genoeg de meest voorkomende combinatie. Persoonlijk vind ik de kastanje erg lekker. Hij heeft inderdaad een wat melige constitutie, maar is ook zoetig en lekker van smaak. Door de kastanjes te stampen met groentebouillon is dat melige niet meer aanwezig en krijg je een heerlijke zoet-hartige puree. Gebruik liever geen room, omdat dat de kastanjepuree erg zwaar maakt. Ik stampte er verder nog geroosterde flespompoen en oude kaas door, wat het tot een heerlijke vulling maakte voor ravioli. De ravioli maakte ik van wontonvelletjes, de kastanjes die ik gebruikte waren vacuüm verpakt en zijn het hele jaar door verkrijgbaar.
Ze staat nog steeds plukklaar in onze tuin, onze grote salieplant. Al wordt het nu echt wel wat minder, zo halverwege de winter. Het is echt een voordeel dat salie winterhard is en je er het hele jaar van kunt oogsten. Salie is een dankbare smaakmaker in gerechten met kaas, pompoen en roomboter. Wanneer je geen verse salie in de buurt hebt, kun je deze vervangen door verse basilicum, maar dan moet je deze wel op het laatste moment toevoegen om smaakverlies te voorkomen. Ik liet de salie helemaal tot zijn recht komen in een risotto met geroosterde pompoen. Als romige toevoeging gebruikte ik burrata. Dit bleek een sublieme combinatie.
Dit gerecht is toevallig ontstaan van wat er nog aan groenten lag in de koelkast. Het weer nodigde absoluut niet uit om boodschappen te gaan doen. Dus volgde er een zoektocht door ons beider koelkasten. Samen met eerder ingeslagen haloumi maakte ik dit zeer geslaagde gerecht. Meteen opschrijven is noodzakelijk bij dergelijke spontaan ontstane succesgerechten: het zou jammer zijn niet meer te weten hoe je het precies gemaakt hebt. Halloumi breekt heel snel, daarom raad ik 3 pakjes halloumi aan, hoewel dit aan de ruime kant is. Wat je aan kleine stukken overhoudt kun je later roerbakken en door een salade mengen.
Voor dit gerecht heb ik me laten inspireren door spaghetti carbonara. Deze variant hierop, van iets ingekookte kruidenroom, geroosterde wortels en krokante pikante kikkererwten, verse kruiden en geraspte oude geitenkaas kan het mijns inziens goed evenaren. Door het gerecht vegetarisch te maken en groenten tot te voegen heb ik het verheven tot een volwaardig hoofdgerecht waar je geen bijgerecht meer bij nodig hebt, op eventueel een stukje brood na.
De herfst nadert en de winkels liggen weer vol met versgeoogste pompoenen. Al sinds jaar en dag staat deze pasta met een Italiaans gekruide saus van gepureerde pompoen bij ons op het herfstmenu. Snel op tafel, lekker warm, vullend en toch niet te zwaar. Wat wil je nog meer? Het gerecht valt ook goed in de smaak bij kinderen, zelfs bij moeilijke eters, heb ik vastgesteld. Laat dan wel het pepertje achterwege.
Ik ben dol op gerechten met geroosterde groenten. Toen ik het recept voor vegetarische Griekse stamna maakte, was ik zo ethousiast dat ik meteen variaties op het gerecht begon te verzinnen, zoals een pasta met geroosterde groenten, tomatensaus en burrata. De basis van het gerecht is hetzelfde, maar het eindresultaat is zo verschillend dat ik dit met jullie deel in een nieuw recept. Eigenlijk had ik ook nog wat geroosterde groenten over. Die verwerkte ik dan de dag daarop in een lunchgerecht met gegrild brood. Ook dit recept vinden jullie hier.
We nemen 2 avocado's en we maken er geen guacamole mee. Vandaag gaan we voor een fusiongerecht. We gebruiken de avocado's als basis voor een puur plantaardige pastasaus. Het staat zo op tafel, maar toch heeft het klein feestelijk tintje. Daarna is de saus ook prima als dipsaus of als beleg op toastjes. De saus maak je dunner of dikker door meer of minder komkommer te gebruiken.
's Zomers hoef je niet altijd letterlijk een warme maaltijd te hebben, maar het mag toch soms meer zijn dan een salade. Daarom maken we een frisse maar toch pittige pastasaus die qua smaak wat in de lijn ligt van gazpacho. Ideaal voor de warme dagen, ook al omdat je ze helemaal klaarmaakt in de blender, of met de staafmixer. Er komt geen fornuis aan te pas. De saus is zeer gemakkelijk te maken en snel. De enige valkuil is te veel knoflook te gebruiken. Smijt er dus niet meteen een halve bol in. Dien de saus op met koude pasta. Daarnaast kan ze ook al basis dienen voor andere gerechten zoals aardappelsalade.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
