We zijn al beland in het laatste weekend van oktober. We schakelen vannacht over op de wintertijd, die in Nederland en België eigenlijk beter aansluit op de natuurlijke zonnetijd. Dat betekent wel dat het 's avonds al behoorlijk vroeg donker wordt. Dat compenseren we dan maar met lekker, troostrijk eten. Als eerste gerecht maken we Britse bubble and squeak. Daarna eten we een herfstrisotto met paddenstoelen en pompoen. Op woensdag serveren we een bulgur pilav en op donderdag mac and cheese met witlof. Op vrijdag verwennen we onszelf met feestelijke mini-taco's. Op zaterdag dineren we met een kruidige kacupijnercurry met kokosmelk. Op zondag tot slot bakken we een herfstige cake met kweepeer.
Of ik ook eens mijn ontbijtgewoontes wilde delen. Natuurlijk, maar ik heb als waarschuwing gegeven dat ik erg saai ontbijt. Als avondmens is de ochtend altijd te vroeg en dan ga ik niet uitgebreid eten maken. Ook kan ik 's ochtends niet zo goed tegen veel eten. Dus hou ik het maar simpel.
De verse spruitjes liggen weer in de supermarkt. Ik had er zin in en nam ze meteen mee. Door de actie van één kopen één gratis, had ik wel ineens anderhalve kilo in huis. Een keer spruitjesstamppot is lekker, maar daarna wil je toch iets anders. Omdat ik weinig ingrediënten in huis had en zin had in comforteten, bedacht ik een gerecht van aardappelpuree met kaas en daarbij geroosterde spruitjes. Lekker om op de bank op te eten. De spruitjes hoef je trouwens niet per se in de oven te roosteren, in een pan lukt dit ook prima.
De herfstgroenten mogen op tafel en ook de typische wintergroenten begin je nu in de winkels te vinden. Daar maken we natuurlijk handig gebruik van, want seizoensgroenten zijn sowieso milieubewust en goedkoop. Als eerste gerecht maken we alvast gnocchi met spruiten en gorgonzola-roomsaus. Op dinsdag maken we een minder seizoensgebonden pokébowl. Op woensdag eten we gebakken prei en op donderdag quiche van filodeeg met pompoen en Italiaanse harde kaas. Het weekend zetten we in met een mini-oktoberfest met pretzels en obazda. Spaanse kaasstosti's worden onze zaterdagse lunch. Op zondag bakken we dan weer een stevig noten-vruchtenbrood.
"Vega Arabisch" is het eerste vegetarische kookboek van zelfverklaard vleesliefhebber en tv-kok Mounir Toub. Hoewel de titel wellicht anders doet vermoeden, zijn de meeste recepten in dit boek weliswaar Arabisch geïnspireerd, maar vooral moderne, eigen creaties. Sommige gerechten zou je zelfs misschien eerder aan een Nederlandse millennial toeschrijven, maar dan wel met een kleine Arabische twist. En dat levert een verrassend kookboek op.
Leven als een god in Frankrijk, luidt het gezegde. Leven als een vegetariër in Frankrijk is echter niet bepaald hetzelfde. Op het vlak van vegetarisch aanbod heeft dit land nu eenmaal niet de beste reputatie, maar gelukkig evolueert dit wel in goede richting, net zoals in alle andere Europese landen. Helaas evolueert Parijs dan weer een pak sneller dan de rest van het land, dat duidelijk achterblijft. Ook zijn de regionale keukens binnen Frankrijk erg verschillend: in Marseille eten ze Mediterraans, in Rijsel (Lille in het Frans) eten ze dan weer letterlijk Vlaamse kost. Onlangs trok ik twee weken door de regio Bretagne. Daarom deel ik graag mijn ervaringen en geef ik een aantal tips om het beste uit je reis te halen.
Wanneer je vegetarisch kookt, kook je zonder twijfel vaker dan je denkt spontaan puur plantaardig. Daarom dit keer een weekmenu vol met lekkere, bijzondere en erg verschillende puur plantaardige gerechten. Op maandag maken we een een pittige éénpansfusionpasta met groente en kokosmelk en op dinsdag een Indiase spinaziecurry met krokante tofu. Daarna gaan we twee maal voor Nederlandse kost: eerst een zoetzuur van linzen met daarbij aardappels en spruitjes en dan een stevige erwtensoep, met of zonder vegan rookworst. Op vrijdag snacken we met kruidige martabak met een vulling van kastanjechampignons. Een buddhabowl met lekker veel groente en misodressing is dan weer lekker trendy voor op zaterdag. Tot slot zijn er chocolade-notenballetjes voor bij de koffie op zondag.
Kala namak, ook wel zwart zout genoemd, is een vulkanisch steenzout uit de Himalaya dat veel wordt gebruikt in de Zuid-Aziatische keuken. In Europa vind je het in de betere biowinkel, toko of specialiteitenwinkel. Het bijzondere aan dit zout is niet zozeer de kleur, maar wel het feit dat het door zijn zwavelgehalte naar ei smaakt. Hier wordt het bij ons vaak aangeprezen als smaakmaker bij eivervangers, vooral in de veganistische keuken. Eigenlijk worden er heel wat verhalen verteld over kala namak. Kloppen die wel of zijn dit verkoopspraatjes? En waarvoor kun je kala namak het beste gebruiken? In dit artikel geven we wat meer uitleg.
Op 1 en 2 oktober nam een honderdtal Antwerpse eetzaken en drankgelegenheden deel aan het festival Smaakmeesters, dat Antwerpen als culinaire bestemming nog meer op de kaart moet zetten. Of, zoals schepen Koen Kennis stelde: dit is in Vlaanderen culinair wat Tomorrowland voor de muziekfestivals is. Naast kookdemonstraties, wandelingen en proeverijen kon je bij de deelnemende zaken tegen voordeeltarief een proevertje van een 3 euro binnenhappen of een groter gerecht proeven tegen 8 à 10 euro. Het was een prettige manier om enkele eetzaakjes te leren kennen waar we nog niet geweest waren.
Geen thema voor dit weekmenu, we koken gewoon lekkere gerechten die passen bij de tijd van het jaar. Eerst maken we gestoomde bloemkool met aardappels en een bonensalade, daarna een snelle pasta met vegagehakt, pompoen en geitenkaas. Op woensdag eten we broccolistamppot met kidneybonen in tomatensaus en op donderdag biet bourguignon. Op vrijdag bakken we feestelijke oesterzwammen onder een bladerdeegdakje. Rode kool met couscous is een leuk zaterdags lunchgerecht. Een herfstige cake met kweepeer past dan weer perfect bij de zondagse koffie.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!
informele plantaardige ramen-restaurants - €€
