In de recensie voor 'Meat-Free Mexicaans' van Thomasina Miers staan veel leuke en frisse, maar ook pittige gerechten die geïnspireerd zijn op de Mexicaanse keuken. Vandaag plaatsen wij hier een recept voor rokerige tofu met smashed avocado.
Bonen en andere peulvruchten zien we doorgaans als wintereten, terwijl je er ook oneindig veel gerechten voor de warmere dagen. Daarom geven we dit keer een weekmenu vol lekkere en afwisselende gerechten met peulvruchten, maar natuurlijk zonder winterse erwtensoep. Op maandag maken we een salade van puylinzen, rode biet en geitenkaas, op dinsdag gaan we verder met Braziliaanse baião de dois. Op woensdag eten we zomerbonen met geslagen courgette van Yvette Van Boven en op donderdag kokoscurry met ananas van Karin Luiten. Het weekend luiden we vrijdag in met een pittige hummus van rode linzen, op zaterdag genieten we van een zomerse orzo met tuinbonen, courgette en mozzarella. Tot slot zetten we op zondag een linzenbraadstuk van Joke Boon op het menu.
De meeste groenten koop (of verbouw) ik vers en snijd ik zelf. Een uitzondering vormen sperziebonen, waarvan ik vrijwel altijd een pak in de vriezer heb liggen. Makkelijk, want al gedopt, en naar verluidt nog beter voor het milieu ook. Onlangs nam ik uit het vriesvak ook eens broccolirijst mee. Ik heb namelijk geen keukenmachine, en broccoli met een staafmixer fijnmalen leek me een lastig klusje. Afijn, diepgevroren broccolirijst dus. Daar heb ik deze kleurrijke salade mee gemaakt, geïnspireerd op een recept van Albert Heijn – maar dan met een flinke eigen twist.
Dit jaar staat in mijn moestuin mizuna weelderig te groeien. Mizuna is officieel een koolsoort en wordt gebruikt in de Japanse keuken. In Japan worden de blaadjes op het laatste moment meegekookt in soep of stoofpot, maar je kunt ze ook als sla eten. Wij gebruiken mizuna vandaag in een plantaardige romige pasta met bieten. De jonge blaadjes zijn vergelijkbaar met raapstelen of rucola, dus deze kun je als alternatief gebruiken.
Het verschil tussen fruit en groente is niet altijd even duidelijk. Zo is een tomaat botanisch gezien een vrucht en rabarber een groente. Maar met wat wij culinair gezien als fruit beschouwen, kan je ook prima hartige gerechten bereiden. Daarom gaan we deze week op verschillende manieren aan de slag met fruit: klassiek, minder klassiek en zelfs een beetje fout. We beginnen met risotto met gorgonzola en peer en gaan verder met chili Hawaii. Op woensdag maken we een frisse koolsalade met druiven en op donderdag een oerhollandse pilaf met tomaten en nectarines. Op vrijdag eten we samosa's met mangochutney en op zaterdag sangria, een zomerse couscoussalade met gedroogde pruimen en geitenkaas met daarbij platbrood en zelfgemaakte falafel en als dessert cranachan. Tot slot bakken we een cafloutis met verse kersen.
De Italiaanse streek Le Marche is met zijn groen, glooiend landschap en mooie historische steden als Urbino, Ascoli Piceno en Macerata een aantrekkelijke reisbestemming. Eén van de authentieke plantaardige gerechten van de streek is frecantò, die lijkt op ratatouille. Het is opvallend hoe gelijke bereidingswijzen, schijnbaar onfhankelijk van elkaar, in verschillende landen tot ontwikkeling kwamen, met de eenvoudige plattelandskeuken als oorsprong.
Deze week eten we gerechten in een stijl die er tegelijkertijd ook geen is, namelijk fusion. Hiermee bedoelen we gerechten met verschillende invloeden, zodat je niet meer van een oorspronkelijk gerecht kunt spreken. En dat kan natuurlijk heel breed zijn. Op maandag eten we een eenvoudige curry met puntpaprika en paneer, op dinsdag een koolrabi-tomatenslaatje met gegrilde haloumi en mosterddressing. Daarna gaan we verder met een Italiaans geïnspireerde stamppot en een pilao met spinazie en tomaat. Op vrijdag snacken we met burrito's met pompoen, zwarte bonen en tofu. Op zaterdag serveren we een milde curry van witte asperges en peultjes, gevolgd door een chocomousse. Tot slot bakken we taartjes met vlierbloesemsiroop en perzik.
Noedelsoep is voor mij één van die gerechten om op terug te vallen als ik geen zin of tijd heb om uitgebreid te koken, maar wel goed wil eten. Het is een prima manier om restjes te verwerken en ook nog eens lekker veel groenten binnen te krijgen. Speciaal voor noedelsoep heb ik eigenlijk altijd wel een paar pakjes udonnoedels in huis, maar ik gebruik ook wel glasnoedels of dunne bami als dat zo uitkomt.
Eten we vandaag aardappels, pasta of rijst? Eigenlijk zijn nog veel meer mogelijkheden. Daarom geven we dit keer een weekmenu zonder deze drie gebruikelijke zetmeelproducten. Op maandag maken we een salade van couscous, snijbiet en tahin, op dinsdag Braziliaans-Italiaanse gnocchi van bakbananen met ratatouille. Op woensdag gaan we voor chili sin carne met quinoa en op donderdag zetten we panisse niçoise met Zuid-Franse salsa op het menu. Daarna bakken we hartige pannenkoeken met witte asperges en kaas-kruidensaus. Op zaterdag eten we een tarte tatin van rode bieten. Op zondag ontbijten we met zelfgebakken brood.
De afgelopen 50 jaar is de wereld letterlijk op ons bord gekomen. De diversiteit aan beschikbare gerechten en ingrediënten is nog nooit zo groot geweest. Tegelijk met de globalisering, of net als gevolg hiervan, zijn er lokale gerechten die in de vergetelheid geraken, of zelfs helemaal verdwenen zijn. Een voorbeeld hiervan is de traditionele Limburgse bokeskook, oftewel boekweitpannenkoek. Ik herinner me als kind dat er wel eens een boekweitpannenkoekenmiddag in het gehucht waar ik woonde georganiseerd werd. Maar nadat de boekweit (bokes in het Limburgs) als landbouwgewas verdwenen was, ebde het gebruik van boekweit in de keuken ook langzaam weg. Bokeskook was een boerenontbijt, vaak met de toevoeging van een plak spek in het midden van de pannenkoek. Dit alles is verleden tijd.
Heb je zin om ons team te versterken? Wij zijn op zoek naar nieuwe culinaire redacteuren, gastredacteuren en restaurantgidsredacteuren.. Ben je geïnteresseerd? Lees hier verder!