Er was een tijd dat ik nauwelijks ontbeet, of dat ik gauw in de auto een boterham in mijn mond propte, onderweg naar mijn werk - ik woon op tien minuten rijden van mijn werk, kun je nagaan. Al die kruimels voor die paar minuten tijdwinst, dat is eigenlijk gekkenwerk. En echt relaxed is het natuurlijk ook niet.
Het is zomer en de kooktijdschriften en kookblogs staan bol van de barbecuerecepten. Voor velen is dit het ultieme zomeravondgenot: je zit met z'n allen in je riante tuin en je bakt allerlei lekkernijen op je exclusieve gietijzeren barbecue. Helaas is dit voor vele anderen onder ons pure fictie, want niet iedereen heeft de mogelijkheid om een barbecue buiten te zetten. Wanneer je in een groot flatgebouw en een barbecue op je balkon zet, is de kans zeer groot dat de brandweer eerder voor je deur staat dan je gasten. Een ander argument om binnen te grillen is zeker ook de huidige droogte. Gelukkig zijn er wel een aantal alternatieven waarmee je wel weliswaar niet elk barbecuerecept kan bereiden, maar waar wel je een heel eind mee op weg komt om er een leuk etentje van te maken.
We zijn al in de tweede helft van augustus en de zomer heeft duidelijk nog geen zin om ermee op te houden. Daarom koken we weer lekkere en verfrissende gerechten voor de warme dagen, afgewisseld met klassiekers die op elk moment van het jaar kunnen. We beginnen met pitabroodjes met Mexicaanse salade, guacamole en zure room. Daarna maken we een orzosalade met feta, tomaat en peterselie. Op woensdag bakken we een tijdloze quiche met broccoli. Op donderdag gaan we dan eerder nostalgisch met gebakken polentaplakken. Op vrijdag halen we Grieks vakantieherinneringen op met spanakopitas en tiropitas. Op zaterdag maken we Indiase dahl en tot slot bakken we spiraalkoekjes met maanzaad voor bij het vieruurtje.
Wraps zijn al een aantal jaren niet meer weg te denken uit de fastfoodrestaurants. Je vindt ze in alle soorten en maten. Een van de klassiekers is de burrito, een pittige Mexicaanse wrap. Ook hiervan vind je heel wat verschillende versies. We maken nu een stevige versie met zwarte bonen, paprika en rijst. Met een beetje planning in de keuken zijn ze snel klaar. Deze burrito's zijn eigenlijk een volledige maaltijd op zich die je lekker met je handen mag eten. Je kunt eventueel ook de wraps weglaten en verschillende onderdelen op een bord serveren met wat tortillachips. Maar dan is het geen burrito meer.
Het is komkommertijd, synoniem voor de kalme zomerperiode waarin er nauwelijk iets gebeurt. Maar dat hoeft eigenlijk niet zo te zijn. Wij nemen de term daarom erg letterlijk en passen hem toe op ons weekmenu: we maken uiteenlopende recepten waarin komkommer of tomaat een belangrijke rol spelen. Beginnen doen we licht en makkelijk met een boterham met groene groente. Daarna staan we iets langer in de keuken voor een voorraadje geroosterde tomatensaus. Op woensdag maken we een Japanse noedelsalade met komkommer en op donderdag gevulde tomaten met quinoa, groenten en feta. Vervolgens koken we twee menu's: eerst een koud soepje van avocado, komkommer en verse kaas, makkelijke Franse tomatentaartjes en een cocktail met gin, komkommer en limoen. Daarna uitgebreid Perzisch met een glas komkommer-muntlassi toe. Tot slot maken we op zondag een Andalulische toast met tomaat als ontbijt.
Bij de groenteboer liggen weer kleine, nieuwe aardappeltjes. En dat betekent: Pellkartoffeln! Kleine, in de schil gekookte aardappeltjes die iedereen zelf mag pellen. Althans, dat betekent het voor mij en mijn Duitse man, want in Nederland is deze in Duitsland alomtegenwoordige, boerse manier van aardappels serveren nagenoeg onbekend. En dat is jammer, want het is ontzettend lekker in zijn eenvoud - en ook gezellig frutselen aan tafel. Traditionele smaakmakers zijn boter of lijnzaadolie met peper en zout, maar er wordt ook vaak kwark of kruidenkwark bij geserveerd. Voorwaarde voor succes is natuurlijk wel dat je nieuwe, vastkokende aardappeltjes van goede kwaliteit gebruikt.
Deze week koken we vrij eenvoudig, maar soms toch nog best uitgebreid. Dat hoeft elkaar tenslotte niet in de weg te staan. We beginnen met een bonensalade met komkommer en tomaat. Op dinsdag maken een snelle pasta met courgette, paprika en roomkaas. Daarna koken we uitgebreid maar toch snel Indonesisch: sambalboontjes, nasi ketjap, omelet met chilisaus en geroosterde pinda's. Op donderdag maken we Oosterse burgers en op vrijdag hartige speltpannenkoekjes met kruidenboter. Het etentje op zaterdag bestaat uit halloumipakketjes met gnocchi in verse tomatensaus en gegrilde aubergines. Tot slot maken we aardbeien- en stracciatella-ijs van gecondenseerde melk.
De Bulgaarse keuken is niet erg bekend bij ons. Mogelijk staat deze te zeer in de schaduw van de Griekse en de Turkse keuken. Maar natuurlijk hebben de Bulgaren wel interessante eigen gerechten. Shopska is met stip de meest bekende salade van het land. Ze werd in 1955 gelanceerd door de toeristische dienst om een lokale keuken te promoten en heeft intussen de hele Balkan veroverd. Deze salade leunt aan bij de nog bekendere Griekse salade, maar de Bulgaren gebruiken doorgaans zonnebloemolie en geen olijven. Het andere gerecht dat we maken is patatnik, een soort flinke rösti uit het Rodopengebergte. Er zijn veel varianten. Ik voegde erg atypisch courgette toe, geïnspireerd door de Griekse courgettekoekjes met dille. Gebruik voor een meer traditionele patatnik één kilo aardappels en geen courgette - dat lijkt heel veel, maar door het kneden verliezen ze veel vocht. De twee gerechten vormen samen een prima hoofdgerecht, maar kunnen ook dienen als onderdeel van een grotere mezze of buffet.
Deze week verkennen we de keukens van het Middellandse Zeegebied. We reizen kriskas door het gebied en proberen van zoveel mogelijk landen te proeven. Het gebied is natuurlijk veel groter dan enkel Zuid-Europa. Daarom beginnen we maar meteen met een Tunesische rijstschotel met groenten en kikkererwten. Daarna bereiden we een Italiaanse ragout met courgette en tomaat en daarbij saffraanrisotto. Op woensdag eten we couscous met zeven groenten en op donderdag taboulé op Turkse wijze met halloumi-groentespiesjes. Op vrijdag snacken we met groenterolletjes met hazelnoot en feta.en daarbij tzatziki. Op zaterdag eten we Spaanse patatas bravas met gevulde portobello’s. Afsluiten doen we op zondag met Sardijnse arrubiolus.
Enerzijds juich ik de opkomst van smaakgetrouwe vleesvervangers toe, maar anderzijds heb ik er weinig binding mee, omdat ik al een hele tijd vegetariër was voordat ze echt opkwamen. Toch heb ik me onlangs laten verleiden tot het kopen van een pakje vegan kipstukjes. Toen bedacht ik dat het dan nog beter was om ineens maar helemaal retro te gaan. Het retro kipgerecht bij uitstek is natuurlijk kip-kerrie met stukjes ananas.Een klassieker uit de jaren 1980 die zelfs nu nog opduikt. Ik ben aan de slag gegaan met het originele recept in het achterhoofd, maar toch op mijn eigen manier en puur plantaardig. Omdat ik veel verschillende specerijen gebruik voor dit recept, zijn er aantal optioneel. Geen nood dus wanneer je ze niet allemaal in huis hebt.
